Środki dezynfekcyjne do dekontaminacji endoskopów giętkich, Artykuły z zakresu dezynfekcji, Dezynfekcja - ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->www.zakazenia.org.plPage 1 of 6Środkidezynfekcyjne do dekontaminacji endoskopów giętkich - Tomasz Marek, AnnaDziurowska-MarekŚRODKIDEZYNFEKCYJNE DO DEKONTAMINACJI ENDOSKOPÓW GIĘTKICHDISINFECTANTS FOR DECONTAMINATION OF FLEXIBLEENDOSCOPESStreszczenieW ciągu ostatnich kilku lat obserwuje się szybki rozwój technik dezynfekcji endoskopów giętkich, którego celemjest zwiększenie skuteczności działania biobójczego i zmniejszenie szkodliwości dla personelu. Wprowadzonowiele nowych preparatów, przewyŜszających skutecznością, szybkością i bezpieczeństwem działaniadotychczasowy „złoty standard”, jakim jest aldehyd glutarowy. Ich omówienie i porównanie jest przedmiotemniniejszego artykułu.SummaryA rapid development of decontamination techniques of flexible endoscopes has been observed during recentfew years, aimed at improvement of germicidal activity with simultaneous reduction of staff toxicity. Several newdisinfectants have been introduced, being more effective, faster and safer than the current „gold standard” ofglutaraldehyde. The description and comparison of new disinfectants is the topic of this paper.Słowa kluczowe/Key wordsendoskopia > dekontaminacja > dezynfekcja >środkidezynfekcyjneendoscopy > decontamination > disinfection > disinfectantsGiętkie endoskopy (fiberoskopy), stosowane w endoskopii przewodu pokarmowego, zaliczają się wedługklasyfikacji Spauldinga [1] do tzw. kategoriiśredniegoryzyka, (semi-critical), a więc po zabiegu muszą byćpoddane tzw. dezynfekcji wysokiego poziomu (high-level disinfection, HLD), w wyniku której następujeeliminacja wszystkich form wegetatywnych drobnoustrojów. HLD osiąga się najczęściej przez zastosowaniepłynnych preparatów biobójczych. Najczęściej stosowanymśrodkiembył i jest nadal aldehyd glutarowy(glutaraldehyde, GA), zalecany przez wytyczne większości organizacji naukowych lub rządowych jakośrodekstandardowy [2, 3, 4, 5, 6]. Nie jest to idealnyśrodek.Jego główną wadą jest działanie szkodliwe dla personelu.W ostatnich latach do uŜycia weszło (lub jest w fazie badań) kilka nowych substancji, które przewyŜszają GAskutecznością i szybkością działania przy równoczesnej mniejszej szkodliwości. Wzory chemiczneprzedstawiono na ryc. 1, a podsumowanie najbardziej istotnych cech omawianych preparatów – w tab. 1.Aldehyd glutarowyGA działa biobójczo przez alkilację grup sulfhydrylowych, hydroksylowych, karboksylowych i aminowych.Skuteczność działania biobójczego zaleŜy od pH roztworu i jest największa w przedziale od 7,5 do 8,5. Przytakim pH i w stęŜeniu > 2% GA (np. Cidex, Sekucid) zabija formy wegetatywne bakterii w czasie krótszym niŜdwie minuty, grzyby i wirusy w czasie krótszym niŜ 10 minut, a zarodniki bakterii w czasie trzech godzin [7, 8].Badania nad czasem działania prątkobójczego GA przyniosły wyniki o znacznej rozpiętości: od < 10 do > 30minut [9, 10, 11, 12]. Choć przyjmuje się,Ŝeczas konieczny dla inaktywacji 106 Mycobacterium tuberculosisprzy zasadowym pH, stęŜeniu > 2% i temperaturze pokojowej (20–25° wynosi 20 minut [8], to warunkiC)rejestracji FDA podają dla większości preparatów czas 45 minut [13]. Czas inaktywacji innych prątków (np. M.avium-intracellulare, M. gordonae) jest dłuŜszy i moŜe wynosić do 60 minut [11]. Opisano takŜe występowanieinnych drobnoustrojów o znaczącej oporności na GA (m.in. Methylobacterium, Trichosporon, Cryptosporidium)[12].Zwiększenie stęŜenia GA i temperatury zdecydowanie przyspiesza działanie biobójcze. Na przykład przystęŜeniu 3,4% w temperaturze pokojowej (np. Cidex Plus) oraz przy stęŜeniu 2,5% w temperaturze 35° (np.CRapicide) czas konieczny dla osiągnięcia HLD wynosi odpowiednio 20 i 5 minut [13]. Te ostatnie warunki sąmoŜliwe do osiągnięcia w myjniach automatycznych (automatic endoscope reprocessor, AER) wyposaŜonychw podgrzewacz. Zwiększenie temperatury procesu do 55–60° (ETD Disinfe ctant, Helimatic, Sekumatic FD)CumoŜliwia dalsze obniŜenie stęŜenia GA.Odczyn ma istotne znaczenie dla czasu aktywności roztworu GA. Wśrodowiskuzasadowym dochodzi dopolimeryzacji blokującej aktywne miejsca cząsteczek. Zasadowy roztwór GA nie moŜe być uŜywany poaktywacji dłuŜej niŜ przez 14 dni [3, 12]. Zastosowanie stabilizatorów moŜe przedłuŜyć czas działania roztworuGA do 28–30 dni (np. Cidex Formula 7 Long-Life, Wavicide-01, Metricide Long-Life, Steranios). Podobny okresaktywności ma roztwór GA o kwaśnym pH (~6,1), stosowany w temperaturze 35° w AER (Rapicide).CWielokrotne uŜycie jakiegokolwiekśrodkadezynfekcyjnego, w tym GA, prowadzi do jego stopniowegorozcieńczenia wodą pochodzącą z płukania endoskopów. Minimalne stęŜenie GA konieczne dla zachowaniaaktywności biobójczej w temperaturze 25° wynosi 1,5% [12]. Powoduje to konieczność okresowego badaniaCstęŜenia GA z zastosowaniem odpowiednich testów (z reguły paskowych). Częstotliwość testowania zaleŜy odczęstości stosowania GA. JeŜeli jest on stosowany rzadziej niŜ codziennie, naleŜy go testować za kaŜdymrazem przed uŜyciem, jeśli natomiast jest stosowany wielokrotnie w ciągu dnia, testy powinno sięprzeprowadzać co 10 kolejnych procedur dezynfekcji [12].2008-03-27www.zakazenia.org.plPage 2 of 6Istotnymi zaletami GA są: niski koszt i doskonała kompatybilność z materiałami, z których wykonane sąendoskopy – po stosowaniu GA nie stwierdza się uszkodzeń sprzętu [3, 12]. Do wad GA naleŜy zaliczyćzdolność do koagulacji i utrwalania białek, co w przypadku niedostatecznego mechanicznego czyszczeniaendoskopów sprzyja powstawaniu biofilmu w kanałach roboczych [3, 12].NajpowaŜniejszą wadą GA jest działanie szkodliwe dla personelu – głównie draŜniące i uczulające.Najczęstszymi problemami występującymi po kontakcie z GA są zapalenia skóry, spojówek i błonyśluzowejgórnych dróg oddechowych oraz astma [3, 4, 14, 15]. Niedostateczne wypłukanie resztek GA z endoskopumoŜe być przyczyną stanów zapalnych błonyśluzoweju chorych poddanych endoskopii, zwłaszcza zapaleniajelita grubego [16, 17].Obawy dotyczące występowania astmy u pracowników mających kontakt z GA stały się przyczyną wycofania w2002 roku z brytyjskiego rynku preparatów zawierających tenśrodek[4, 6]. Inne kraje nie zdecydowały się dotej pory na takie postępowanie.Dla zmniejszenia ryzyka szkodliwego działania GA naleŜy poczynić pewne kroki. Muszą więc być stosowanepodstawoweśrodkiochrony osobistej (fartuchy, rękawice, okulary ochronne, maski). Dezynfekcja powinna byćprzeprowadzana w wydzielonych pomieszczeniach, najlepiej za pomocą AER o zamkniętym obiegu. Jeślinatomiast przeprowadzana jest ręcznie, konieczne jest zastosowanie w pomieszczeniu wyciągówzapewniających od 7 do 15 wymian powietrza na godzinę, tak aby stęŜenie glutaraldehydu nie przekraczało0,05 ppm [4, 14].Środkiemzachowującym skuteczność GA i pozbawionym jego działań ubocznych moŜe być kompleks GA zsurfaktantem, wprowadzony ostatnio w Republice Południowej Afryki jako G-cide lub GX + Endoscope Solution(2,7% Glutaral C11-C15 Pareth 9). Według danych producenta stabilność roztworu wynosi 12 miesięcy, ma onbyć teŜ pozbawiony właściwości draŜniących i uczulających.Aldehyd bursztynowyAldehyd bursztynowy (succinic dialdehyde, SDA) jest związkiem bardzo podobnym do GA. Od wielu lat, choć wznacznie mniejszym zakresie, jest stosowany dla osiągnięcia HLD, głównie w krajach europejskich (nie jestzarejestrowany w USA). Do dezynfekcji endoskopów producent zaleca stosowanie 6% roztworu koncentratu(Gigasept FF), zawierającego 11% SDA i 3% dwumetoksy-tetrahydrofuranu w czasie 15 minut. Warunki te niewystarczają dla inaktywacji niektórych wirusów (adenowirusy, wirusy polio) [18]. Biorąc pod uwagępodobieństwo struktury GA i SDA nie naleŜy przypuszczać,ŜeSDA nie wykazuje, podobnie jak GA, działaniaszkodliwego dla personelu [19]. Preparaty SDA, podobnie jak GA, zostały wycofane z rynku brytyjskiego.Aldehyd orto-ftalowyAldehyd orto-ftalowy (ortho-phthal(di)aldehyde, OPA) jest stosowany w HLD zaledwie od kilku lat. OPAcharakteryzuje się doskonałą kompatybilnością materiałową, nie wymaga aktywacji i jest stabilny w bardzoszerokim zakresie od trzech do dziewięciu pH [20]. PrzewyŜsza on skutecznością i szybkością działaniaaldehydy stosowane do tej pory [21].OPA w stęŜeniu 0,55% i w temperaturze pokojowej (Cidex OPA) umoŜliwia osiągnięcie HLD w czasie zaledwie5–6 minut [20], ale warunki rejestracji FDA podają czas 12 minut [12]. Trwałość roztworu OPA wynosi 14 dni, aminimalne stęŜenie OPA konieczne dla zachowania aktywności biobójczej – 0,3%. Większa skuteczność OPAwynika zapewne z nieco odmiennej budowy chemicznej i związanej z tym lepszej penetracji przez błony iścianykomórkowe drobnoustrojów [22, 23]. Natomiast działanie sporobójcze jest powolne (32 godziny wtemperaturze pokojowej), dlatego OPA nie jest stosowany do sterylizacji.Istotną wadą OPA jest barwienie białek na kolor szaroczarny, dotyczy to takŜe skóry [3,14]. Przebarwieniapowstają teŜ na sprzęcie oraz tkaninach. Początkowo uwaŜano,ŜeOPA nie draŜni błonśluzowychi skóry orazŜenie ma właściwości uczulających. Jednak w ostatnim okresie opisano występowanie wielu działańubocznych, w tym reakcji anafilaktycznych u chorych z rakiem pęcherza, poddawanych powtarzanymcystoskopiom instrumentami dezynfekowanymi w OPA [24]. Jest mało prawdopodobne, aby szkodliwość OPAdla personelu i chorych była znacznie mniejsza niŜ w przypadku GA (choć OPA jest związkiem mniej lotnym niŜGA i moŜe w mniejszym stopniu draŜnić drogi oddechowe), więc konieczne jest stosowanie tych samychdziałań ochronnych [14, 25]. Producent zaleca trzykrotne płukanie endoskopów dla usunięcia pozostałościOPA po dezynfekcji.OPA jest znacznie droŜszy od GA, jednak w sytuacji, gdy czas dezynfekcji jest czynnikiem limitującym ruchchorych, jego zastosowanie moŜe być ekonomicznie korzystne.Kwas nadoctowyKwas nadoctowy (peracetic/peroxyacetic acid; PAA) naleŜy do grupyśrodkówbiobójczych o działaniuutleniającym. Był pierwszym preparatem alternatywnym do GA. W roztworze wodnym pozostaje z reguły wdynamicznej równowadze z nadtlenkiem wodoru i kwasem octowym. PAA jest substancją o bardzo wysokiejskuteczności i szybkości działania: w stęŜeniu 0,2 (Steris 20) – 0,35% (NU Cidex) umoŜliwia osiągnięcie HLD wczasie pięciu minut oraz stanu sterylności w czasie 10 minut – takŜe w obecności resztek materii organicznej[3]. W identycznym czasie moŜna osiągnąć poziom sterylności, stosując roztwór 0,26% uzyskiwany ex temporez proszku nadboranu sodu (Perasafe, Sekusept Aktiv) [3, 18]. NiŜsze stęŜenia (0,15% – Gigasept PA) wiąŜąsię z dłuŜszym czasem dezynfekcji. PAA w stęŜeniu 0,2% i w temperaturze 50° jest skuteczniejszy od tlenkuCetylenu [26]. Te ostatnie parametry dotyczą urządzenia Steris System 1, w którym PAA jest automatycznierozcieńczany do końcowego stęŜenia 0,2% z koncentratu 35%. Proces o całkowitym czasie trwania 30 minut(w tym 12 minut działania PAA) umoŜliwia uzyskanie instrumentu wolnego od wszystkich drobnoustrojów, awięc sterylnego.PAA w odróŜnieniu od aldehydów nie utrwala białek, tym samym nie powoduje powstawania biofilmu, a nawetjest w stanie przyczynić się do jego usuwania [3]. Kolejną zaletą PAA jest jego brak szkodliwości dla2008-03-27www.zakazenia.org.plPage 3 of 6środowiska– rozkłada się na substancje nietoksyczne (woda, kwas octowy, nadtlenek wodoru i tlen).Skuteczność PAA jest, niestety, okupiona wieloma wadami. Jest on związkiem wyjątkowo nietrwałym –stabilność roztworu wynosi jedynie 24 godziny [3, 12]. Najbardziej istotną wadą PAA jest powodowanie korozjidezynfekowanego sprzętu. Właściwości korozyjne róŜnią się dla poszczególnych preparatów i zaleŜą odstęŜenia PAA, pH i temperatury procesu oraz dodanych substancji antykorozyjnych [3].Właściwości draŜniące PAA wydają się mniejsze niŜ w przypadku aldehydów. Natomiast szczególnie ostroŜnienaleŜy obchodzić się z pojemnikami zawierającymi koncentrat 35%, gdyŜ roztwór ten moŜe spowodowaćpowaŜne oparzenia [3, 25].Koszty zastosowania PAA są wyŜsze niŜ koszty stosowania GA, i to w przypadku zarówno dezynfekcjimanualnej, jak i automatycznej, takŜe ze względu na potencjalne wyŜsze koszty napraw endoskopów [27].Nadtlenek wodoruDziałanie nadtlenku wodoru, czyli wody utlenionej (hydrogen peroxide, H2O2), polega na uwalnianiu aktywnychrodników hydroksylowych, które uszkadzają lipidy w błonach komórkowych oraz inne istotne składniki komórek[28]. Skuteczność H2O2 zaleŜy od stęŜenia preparatu i aktywności katalazy w komórkach drobnoustrojów [28].Dla uzyskania HLD i ewentualnie sterylności stosuje się stęŜenia H2O2 od 6 do 25%. Roztwór H2O2 ostęŜeniu 7,5%, z dodatkiem 0,85% kwasu fosforowego jako stabilizatora pH (Sporox), umoŜliwia osiągnięcieHLD w czasie 10 minut [14] (30 minut według warunków FDA) [13]. Nadtlenek wodoru jest związkiemstosunkowo stabilnym, o trwałości 21 dni. Minimalne stęŜenie dla zachowania aktywności biobójczej wynosi6%.Testowano roztwór 13,4%, który pozwalał na osiągnięcie HLD w czasie pięciu minut i sterylności w czasie 30minut w temperaturze 20° [29], jednak nie został o n do tej pory zarejestrowany.CNiedostateczne wypłukanie resztek H2O2 moŜe prowadzić do powstania zmian zapalnych jelita [30].Największą wadą H2O2 jest działanie uszkadzające sprzęt. Większość wytycznych nie zaleca stosowania tegośrodkado dezynfekcji endoskopów giętkich [2, 3, 4].Kwas nadoctowy + nadtlenek wodoruSynergistyczne działanie H2O2 i PAA wykorzystano do opracowania preparatów, zawierających obydwiesubstancje (np. Acecide, Endospor, Peract 20, Aperlan, EndoDis), ale ze względu na działanie korozyjne niewszystkie są polecane do dezynfekcji endoskopów. Niektóre, mimo akceptacji FDA, zostały wycofane z rynku[12].Związki chloruZwiązki chloru są silnymi utleniaczami, uszkadzającymi białka (enzymy) i lipoproteiny. W dezynfekcjiendoskopów stosowany jest dwutlenek chloru oraz kwas podchlorawy.Dwutlenek chloruDwutlenek chloru (chlorine dioxide, ClO2) w roztworze wodnym o stęŜeniu od 0,0225 (Tristel Single-Use) do0,038% (Tristel Multi-Shot) i pH 5–6 wykazuje niezwykle szybkie działanie sporobójcze w czasie 10 minut [3].Dwutlenek chloru jest gazem wysoce niestabilnym i wybuchowym. Natomiast w roztworze wodnym o stęŜeniuwyjściowym 0,038% jego stabilność moŜe sięgać kilku dni. Minimalne stęŜenie dla zachowania aktywnościbiobójczej wynosi 0,0175%. Z tych powodów roztwór ClO2 jest produkowany na miejscu, w reakcji chlorynusodu z mieszaniną kwasów organicznych (głównie z kwasem cytrynowym). Oprócz szybkości działania do zaletClO2 naleŜy zaliczyć stosunkowo wysoką skuteczność w obecności materii organicznej oraz brak utrwalaniabiałek [3, 6]. ClO2 moŜe być stosowany w AER, ulega równieŜ szybkiej biodegradacji do produktównieszkodliwych dlaśrodowiska.Podstawową wadą dwutlenku chloru jest działanie korozyjne na większość metali (preparaty komercyjnezawierają inhibitory korozji). MoŜe takŜe powodować odbarwienie powłoki endoskopów, co ma jedynieznaczenie kosmetyczne. Szkodliwość dla personelu nie jest duŜa, dotyczy głównie działania draŜniącego drogioddechowe [3].Dwutlenek chloru jest stosowany głównie w Wielkiej Brytanii, natomiast nie jest zarejestrowany przez FDA.Kwas podchlorawy i podchlorynyKwas podchlorawy (kwas chlorowy (I), hypochlorous acid, HClO) i podchloryny (głównie podchloryn sodu,sodium hypochlorite, NaClO) są najczęściej uŜywanymiśrodkamidezynfekcyjnymi, nie tylko w medycynie, ale iw gospodarstwach domowych (jako tzw. wybielacze). HClO i NaClO są teŜ głównymi składnikami całej grupynowego typuśrodkówdezynfekcyjnych, nazywanych najczęściej wodą zawierającą wolne rodniki (super-oxidized water, SOW), kwaśną wodą elektrolizowaną (electrolyzed acid water, EAW) lub wieloma innyminazwami (electrolyzed water, electrolyzed strong acid aqueous solution, mixed oxidant solutions, acidelectrolytic solution) [3, 20, 31, 32, 33, 34].Oprócz HClO i NaClO, składających się na tzw. dostępny wolny chlor (available free cholorine, AFC),mieszaniny te zawierają takŜe niewielkie ilości kwasu solnego, chlorku i chloranu sodu, dwutlenku chloru,nadtlenku wodoru, ozonu [31, 32].SOW jest uzyskiwana z elektrolizy roztworu soli kuchennej o stęŜeniu od 0,05 do 0,3% w komorze z błonąpółprzepuszczalną oddzielającą anodę i katodę. W zaleŜności od generatora i preparatu otrzymuje się roztwory2008-03-27www.zakazenia.org.plPage 4 of 6o róŜnym stęŜeniu AFC (od 7 do 675 ppm), pH (od 2,3 do 10) i potencjale oksydoredukcyjnym powyŜej 1000mV [3, 31, 34]. Tak zwana mocno kwaśna EAW (system Cleantop WM-S) wykorzystuje w działaniu biobójczymgłównie niskie pH (< 3) i wysoki potencjał oksydoredukcyjny (> 1100 mV), przy niewielkim stęŜeniu AFC (8–12ppm), natomiast tzw. słabo kwaśna AEW (system Sterilox) wykorzystuje głównie działanie AFC (220 ppm), przywzględnie neutralnym pH (6–7). Według danych producentów obydwa systemy (w AER) pozwalają naosiągnięcie sterylności w czasie pięciu minut. Warunki rejestracji FDA (tylko Sterilox dla dezynfekcji manualnej)podają dla osiągnięcia HLD czas 10 minut [13].Do niewątpliwych zalet SOW naleŜy bardzo wysoka skuteczność biobójcza oraz wysoki stopieńbezpieczeństwa dla personelu iśrodowiska.SOW, mimo niskiego pH, wydaje się nie mieć działaniadraŜniącego i uczulającego oraz ulega bardzo szybkiej biodegradacji do nieszkodliwych metabolitów. SOW nieutrwala białek i nie powoduje powstawania biofilmu, a nawet moŜe go usuwać. Kolejną zaletą jest niski koszt,sprowadzający się w zasadzie do zakupu generatora SOW, następnie soli, wody i elektryczności [3].Wadami SOW są niestabilność oraz spadek skuteczności biobójczej w obecności materii organicznej [3, 6, 20,32, 34]. SOW musi być wytwarzana w miejscu dezynfekcji i uŜywana jednorazowo lub w sposób ciągłyuzupełniana w czasie pracy AEW [3]. Ostatnio pojawiły się doniesienia o uzyskaniu SOW o neutralnym pH iznacznej trwałości (np. Suprox, Microcyn), jednak ocena moŜliwości zastosowania tych preparatów wendoskopii jest kwestią przyszłości [32].Kolejnym problemem jest szkodliwy wpływ SOW na endoskopy, zwłaszcza polimery stosowane wzewnętrznych powłokach endoskopów – działanie korozyjne róŜni się w zaleŜności od typu SOW i endoskopu[3, 6, 34].Czwartorzędowe związki amoniowe, alkilamina, glukoprotaminaŚrodkidezynfekcyjne oparte na ww. składnikach są stosowane głównie w EuropieŚrodkowej. śadenz nich niejest zarejestrowany przez FDA. Głównym ich mankamentem jest słabe i powolne działanie wirusobójcze, nie sąteŜ pozbawione szkodliwego działania dla personelu,środowiskai sprzętu endoskopowego [3].Z grupy preparatów czwartorzędowych związków amoniowych na uwagę zasługuje Thermoton Endo,umoŜliwiający osiągnięcie HLD w czasie 5 minut, przy zastosowaniu w AEW w temperaturze 55–60°C.Preparaty zawierające aminy mają dodatkowo dobre własności myjące i nie utrwalają białek. Z tej grupy wartowymienić Korsolex AF, umoŜliwiający osiągnięcie HLD w czasie 15 minut [3].InneśrodkidezynfekcyjneZ technik dezynfekcji, które są przedmiotem badań, na wymienienie zasługuje zastosowanie w AER kwasunadmrówkowego (produkowanego z kwasu mrówkowego i nadtlenku wodoru, Endoclens) [20]. Kwasnadmrówkowy w stęŜeniu od 0,13 do 0,23% w temperaturze 44° wykazuje działanie sporobójcze w czasie 10Cminut (całkowity czas procesu 30 minut). Ocena ewentualnej szkodliwości, kompatybilności ze sprzętemendoskopowym i kosztów jest na razie nieznana.WnioskiW ostatnich latach obserwujemy szybki rozwój technik dezynfekcji i sterylizacji niskotemperaturowej. W tejsytuacji wybórśrodkado dekontaminacji endoskopów moŜe być trudniejszy niŜ przed kilku laty. Obecniedominuje szersze zastosowanie dezynfekcji automatycznej oraz stopniowe odchodzenie od preparatówzawierających aldehydy na rzecz związków o działaniu utleniającym, umoŜliwiających osiągnięcie HLD lubsterylności w czasie kilku minut. Jeśli zostaną pokonane problemy kompatybilności sprzętu, przyszłośćdezynfekcji endoskopów giętkich będzie prawdopodobnie naleŜała do szybkich AEW, generujących utleniającyśrodekdezynfekcyjny ex tempore i w sposób ciągły monitorujących prawidłowość warunków procesu.Piśmiennictwo:1. Favero M. S., Bond W. W.: Disinfection of medical and surgical materials [w:] Block S. S. (red.): Disinfection,Sterilization, and Preservation, Philadelphia, Lippincott William & Wilkins, 2001, 881–917.2. Kruse A., Rey J. F., Beilenhoff U.: Guidelines on cleaning and disinfection in GI endoscopy, Endoscopy,2000, 32, 77–83.3. Rey J. F., Kruse A.: ESGE/ESGENA technical note on cleaning and disinfection, Endoscopy, 2003, 35, 869–77.4. BSG Guidelines For Decontamination of Equipment for Gastrointestinal Endoscopy. BSG Working PartyReport 2003. The Report of a Working Party of the British Society of Gastroenterology Endoscopy Committee,5. Nelson D. B., Jarvis W. R., Rutala W. A. i wsp.: Multi-society guideline for reprocessing flexiblegastrointestinal endoscopes, Gastrointest Endosc, 2003, 58, 1–8.6. Endoscope Reprocessing: Guidance on the Requirements for Decontamination Equipment, Facilities andManagement. NHS National Service Scotland, December 2004,www.show.scot.nhs.uk/scieh/infectious/hai/decontamination/documents/301204_LIVE_Endoscopy%20Guidance.pdf.7. Babb J. R., Bradley C. R., Ayliffe G. A. J.: Sporicidal activity of glutaraldehydes and hypochlorites and otherfactors influencing their selection for the treatment of medical equipment, J Hosp Infect, 1980, 1, 63–75.2008-03-27www.zakazenia.org.plPage 5 of 68. Russell A. D.: Glutaraldehyde: current status and uses, Infect Control Hosp Epidemiol, 1994, 15, 724–33.9. Rutala W. A.: 1994, 1995 and 1996 APIC Guidelines Committee. APIC guideline for selection and use ofdisinfectants. Association for Professionals in Infection Control and Epidemiology, Inc Am J Infect Control,1996, 24, 313–42.10. Rubbo S. D., Gardner J. F., Webb R. L.: Biocidal activities of glutaraldehyde and related compounds, J ApplBacteriol, 1967, 30, 78–87.11. Collins F. M.: Bactericidal activity of alkaline glutaraldehyde solution against a number of atypicalmycobacterial species, J Appl Bacteriol, 1986, 61, 247–51.12. Rutala W. A., Weber D. J.: Disinfection and Sterilization In Healthcare Facilities,www.unc.edu/depts/spice/dis/ DisinfectionAndSterilizationInHealthcare. pdf.13. Device Evaluation Information. FDA-Cleared Sterilants and High Level Disinfectants with General Claimsfor Processing Reusable Medical and Dental Devices, May 13, 2005,14. Rutala W. A., Weber D. J.: Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee. Draft guideline forDisinfection and Sterilization In Healthcare Facilities, www.cdc.gov/ncidod/hip/dsguide.htm.15. McDonald J. C., Chen Y., Zekveld C. i wsp.: Incidence by occupation and industry of acute work relatedrespiratory diseases in the UK, 1992–2001, Occup Environ Med, 2005, 62, 836–42.16. Jonas G., Mahoney A., Murray J. i wsp.: Chemical colitis due to endoscope cleaning solutions: a mimic ofpseudomembranous colitis, Gastroenterology, 1988, 95, 1403–8.17. Rozen P., Somjen G. J., Baratz M. i wsp.: Endoscope-induced colitis: description, probable cause byglutaraldehyde, and prevention, Gastrointest Endosc, 1994, 40, 547–53.18. Brzyska E., Jakimiak B., Röhm-Rodowald E. i wsp.: Preparaty dezynfekcyjne pozytywnie zaopiniowaneprzez PZH, przeznaczone do stosowania w zakładach opieki zdrowotnej, Informacja VIII, Zakład ZwalczaniaSkaŜeń Biologicznych PZH, Warszawa 2005,www.pzh.gov.pl/zaklady/preparaty.pdf.19. Heath and Safety Executive: Endoscope Disinfection – Alternatives To Glutaraldehyde,www.hse.gov.uk/foi/internalops/ sectors/public/7.03.14. pdf.20. Rutala W. A., Weber D. J.: New disinfection and sterilization methods. Emerg Infect Dis, 2001, 7, 348–53.21. Fraud S., Maillard J. Y., Russell A. D.: Comparison of the mycobactericidal activity of ortho- phthalaldehyde,glutaraldehyde and other dialdehydes by a quantitative suspension test, J Hosp Infect, 2001, 48, 214–21.22. Walsh S. E., Maillard J. Y., Russell A. D. i wsp.: Possible mechanisms for the relative efficacies of ortho-phthalaldehyde and glutaraldehyde against glutaraldehyde-resistant Mycobacterium chelonae, J Appl Microbiol,2001, 91, 80–92.23. Fraud S., Hann A. C., Maillard J. Y. i wsp.: Effects of ortho-phthalaldehyde, glutaraldehyde andchlorhexidine diacetate on Mycobacterium chelonae and Mycobacterium abscessus strains with modifiedpermeability, J Antimicrob Chemother, 2003, 51, 575–84.24. Sokol W. N.: Nine episodes of anaphylaxis following cystoscopy caused by Cidex OPA (ortho-phthalaldehyde) high-level disinfectant in 4 patients after cytoscopy, J Allergy Clin Immunol, 2004, 114, 392–7.25. Rideout K., Teschke K., Dmich-Ward H. i wsp.: Considering risks to healthcare workers from glutaraldehydealternatives in high-level disinfection, J Hosp Infect, 2005, 59, 4–11.26. Alfa M. J., DeGagne P., Olson N. i wsp.: Comparison of liquid chemical sterilization with peracetic acid andethylene oxide sterilization for long narrow lumens, Am J Infect Control, 1998, 26, 469–77.27. Fuselier H. A. Jr, Mason C.: Liquid sterilization versus high level disinfection in the urologic office, Urology,1997, 50, 337–340.28. Block S. S.: Peroxygen compounds [w:] Block S. S. (red): Disinfection, sterilization, and preservation,Philadelphia, Lippincott William & Wilkins, 2001, 185–204.29. Hobson D. W., Seal L. A.: Evaluation of a novel, rapid-acting, sterilizing solution at room temperature, Am JInfect Control, 2000, 28, 370–5.30. Bilotta J. J., Waye J. D.: Hydrogen peroxide enteritis: the „snow white” sign, Gastrointest Endosc, 1989, 35,428–430.31. Sampson M. N., Muir A. V.: Not all super-oxidized waters are the same, J Hosp Infect, 2002, 52, 228–9.2008-03-27
[ Pobierz całość w formacie PDF ]