Żniwiarka, SZKOŁA, FIZYKA, wynalazki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Żniwiarka
Maszyny do sprzętu zbóż znane były w Galii (dzisiejsza Francja) już w I wieku.
Galijską żniwiarką był dwukołowy wóz z przymocowanym z przodu grzebieniem służącym
do zrywania samych tylko kłosów pszenicy lub jęczmienia. Spadały one do umieszczonej
niżej skrzyni. Wóz pchany był od tyłu przez parę wołów.
Za twórcę nowoczesnej żniwiarki uznaje się szkockiego mechanika Patricka Bella, który w
1826 roku zbudował dwukołową maszynę żniwną, zaopatrzoną w nóż i motowidło do
nachylania zboża.
W 1851 roku Amerykanin Cyrus H. McCormik skonstruował pierwszą żniwiarkę z
automatycznym zgarniaczem obrotowym. Udoskonalona
żniwiarka
McCormicka
przetrwała do naszych czasów. Istotnym ulepszeniem było wmontowanie do niej w 1867
roku aparatu do wiązania snopów sznurkiem. W ten sposób powstała snopowiązałka.
W Polsce zainteresowano się żniwiarką bardzo wcześnie. Już w 1833 roku sprowadzono
do Wilanowa żniwiarkę Bella, a w 1855 roku do Poznania żniwiarkę McCormicka.
Zmechanizowanie koszenia zbóż podsunęło pomysł, aby pójść dalej i zmechanizować
również inne czynności związane z ich sprzętem. W 1836 roku grupa amerykańskich
farmerów ze stanu Michigan wspólnym wysiłkiem połączyła w jeden zespól żniwiarkę i
młocarnię. Tak powstał pierwszy
kombajn
rolniczy.
Dalsze udoskonalenia wprowadzane do takiego zespołu doprowadziły do skonstruowania
maszyny pozwalającej całkowicie zmechanizować sprzęt zbóż, czyli kombajnu zbożowego
dokonującego żęcia, omłotu, oczyszczania i gromadzenia ziarna, prasowania i wiązania
słomy w bele, gromadzenia plew i zgonin. Początkowo kombajny były ciągnięte przez
konie. Od 1902 roku w Stanach Zjednoczonych zaczęto stosować do nich trakcję
ciągnikową. Kombajny zbożowe samobieżne buduje się od 1945 roku.
Pierwszy polski kombajn wyjechał na pola w 1954 roku z Fabryki Maszyn
Żniwnych w Płocku.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]