Ładunki okrętowe(1), Książki Morskie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ŁADUNKI
OKRĘTOWE
Poradnik
encyklopedyczny
Polskie Towarzystwo Towaroznawcze
Oddział Morski w Sopocie
Fundacja Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni
Sopot-Gdynia 1997
Wybr i układ haseł, koordynacja prac zespołu autorw:
Ewa Wiktor
Autorzy haseł:
Ewa Bąkowska
(E.B.),
Herbert Brzeziński
(H.B.),
Witold Burzyński
(W.B.),
Zofia
Chełkowska
(Z.Ch.),
Krystyna Cybula
(K.C.),
Stefan Demby
(S.D.),
Władysław Dobrzyński
(W.D.),
Zbigniew Dudziński
(Z.D.)
,
Barbara Godycka-Ćwirko
(B.G.-Ć),
Jerzy Gorbaczow
(J.G.),
Waldemar
Haertel
(W.H.),
Ryszard Jegliński
(R.J.),
Roman Kamiński
(R.K.),
Stanisław Kmieciak
(S.K.),
Jan
Kowalski
(J.K.),
Zofia Kozłowska
(Z.K.)
, Kazimierz Łaban
(K.Ł.),
Roman Mastalerz
(R.M.),
Witold
Nierzwicki
(W.N.),
Tadeusz Pezała
(T.P.),
Olgierd Podolecki
(O.P),
Mirosław Proskurnicki
(M.Pros.),
Marian Pszczoła
(M.P.),
Eligiusz Remlein
(E.R.),
Andrzej Rudowskil
(A.R.),
Stanisław Rycaj
(S.R.),
Roman Sierocki
(R.S.),
Henryk Siewierski
(H.S.),
Kazimierz Skowron
(K.S.),
Tadeusz Sobolewski
(T.S.),
Antoni Swędrowski
(A.S.),
Witold Szpakowski
(W.Sz.),
Jerzy Świtka
(J.Ś.),
Wacław Tuchowski
(W.T.),
Pius Wajda
(P.W. )
, Janina Wizmur
(J.Wiz.).
Opiniodawcy i konsultanci: kpt.ż.w.
Mirosław Proskurnicki,
kpt.ż.w.
Paweł Przerazdowski,
kpt.ż.w.
Jerry Puchalski
(rozdział Wentylacja), mgr
Sławomir Tartas,
mgr
Janina Wizmur
Redaktor naukowy: mgr
Janina Wizmur
Redaktorzy:
Maria Dmochowska, Elżbieta Rusak
Redaktorzy techniczni:
Zdzisław Rogowski, Maria Skrzypek
Okładka i strony tytułowe:
Jan Misiek
Skład:
Zbigniew Mielewczyk
Druk: Zakłady Graficzne ATEXT S.A.
Gdańsk, ul. Trzy Lipy 3
tel. (0-58) 32-57-69, (0-58) 32-64-41
Wydanie II poprawione i rozszerzone ISBN 83-902037-1-5
¨ Copyright I wyd. by Polskie Towarzystwo Towaroznawcze, Oddział Morski, Sopot 1994
¨ Copyright by Polskie Towarzystwo Towaroznawcze, Oddział Morski w Sopocie i Fundacja
Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, 1997
2
Spis treści
Załącznik 1,
Informacje dotyczące Międzynarodowego morskiego kodeksu towarw niebezpiecznych (IMDG Code)
Załącznik 2,
Załącznik 3,
Rezolucja IMO A.288 (VIII) z 20 listopada 1973 r. Zalecenia dotyczące bezpiecznego sztauowania i
mocowania kontenerw na pokładach statkw nie przystosowanych i nie przeznaczonych do przewozu
3
Załącznik 4,
Rezolucja IMO A.489 (XII) z 19 listopada 1991 r. Wytyczne w sprawie bezpieczeństwa sztauowania i
mocowania jednostek ładunkowych i innych jednostek na statkach innych niż kontenerowce komorowe
Załącznik 5,
Załącznik 6,
Załącznik 7,
Rezolucja IMO A.581 (14) z 20 listopada 1985 r. Wytyczne w sprawie urządzeń mocujących pojazdy
Załącznik 8,
Załącznik 9,
Załącznik 10,
Rezolucja IMO A.713 (17) przyjęta 6 listopada 1991 r. Bezpieczeństwo statkw przewożących stałe
Załącznik 11,
Rezolucja IMO A.714 (18) przyjęta 6 listopada 1991 r. Kodeks bezpiecznego sztauowania i mocowania
Załącznik 12,
Rezolucja IMO A.715 (17) przyjęta 6 listopada 1991 r. Kodeks bezpiecznej praktyki dla statkw
Załącznik 13,
Rezolucja MSC 23 (59) z 23 maja 1991 r. M iędzynarodowy kodeks bezpiecznego przewozu ziarna luzem
Załącznik 14,
Słowniczek,
4
Od redakcji
Od wielu lat istnieje pilna potrzeba opublikowania książki zawierającej charakterystykę
towaroznawczą ładunkw okrętowych oraz opisującej sposoby ich sztauowania. Poradnik taki może być
szczeglnie pomocny służbom eksploatacyjnym przedsiębiorstw armatorskich - kapitanom i oficerom
ładunkowym, jak rwnież portowcom, spedytorom, ubezpieczycielom oraz wszystkim użytkownikom
transportu.
Rolę taką przez długi czas pełniła książka Jzefa Kunerta
Sztauowanie ładunkw okrętowych,
wydana
w niewielkim nakładzie w 1963 r., jednak - wobec dynamicznego rozwoju techniki i technologii
transportu morskiego, poszerzenia struktury rodzajowej ładunkw oraz nowych kierunkw przewozw -
straciła ona aktualność.
Po kilkunastu latach podjęto w Wydawnictwie Morskim prbę nowego opracowania tej tematyki. Prace
autorsko-redakcyjne, po kilkuletniej przerwie, wznowiono pod koniec lat osiemdziesiątych. Niestety,
Wydawnictwu Morskiemu nie udało się sfinalizować dzieła, wobec czego materiały do książki przejął Oddział
Morski Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego w Sopocie, uznając, iż tak poważny dorobek autorski nie
powinien ulec zaprzepaszczeniu. Zamysł ten poparło szereg instytucji związanych z gospodarką morską,
rozumiejąc istotną potrzebę wypełnienia luki w literaturze ładunkoznawczej.
Książkę przygotował zespł kilkudziesięciu specjalistw rzeczoznawcw, głwnie z przedsiębiorstwa
rzeczoznawczo-kontrolnego áPolcargo", a także z Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, Izby
Bawełny, Izby Wełny, Polskich Linii Oceanicznych, Uniwersytetu Gdańskiego i innych ośrodkw
związanych z handlem morskim. Praktyczne zasady i sposoby sztauowania dla większości ładunkw
opracował kpt.ż.w. Mirosław Proskurnicki.
Podstawowym źrdłem do opracowania haseł, oprcz własnej praktycznej wiedzy autorw, były
polskie i obce prace z zakresu technologii, towaroznawstwa i ładunkoznawstwa, ktrych pełen wykaz
zamieszczono na końcu książki. Obok monografii, podręcznikw, słownikw, encyklopedii, czasopism
fachowych korzystano szeroko z materiałw informacyjnych i instrukcji opracowanych przez
producentw, przedsiębiorstwa i organizacje handlowe, przewoźnikw i służby portowe. Ważnymi
źrdłami były też zalecenia instytucji i stowarzyszeń zajmujących się usprawnianiem organizacyjnym,
bezpieczeństwem oraz normalizacją towarw i przewozw morskich najrżniejszych ładunkw,
publikowane w stale aktualizowanych katalogach, kodeksach, przepisach i zaleceniach
międzynarodowych organizacji morskich.
Zasadniczą część
Poradnika encyklopedycznego
stanowi szczegłowa charakterystyka ok. 450
ładunkw drobnicowych i masowych, występujących najczęściej w polskim obrocie towarowym z
uwzględnieniem potrzeb składowania i transportu drogą morską. Dla ładunkw stanowiących
jednorodną grupę towarową opracowano obszerne zbiorcze hasła przeglądowe, na przykład: zboże,
drewno, owoce i warzywa świeże, przyprawy naturalne korzenne, stal i wyroby hutnicze, wełna i wyroby
z wełny. Pojedyncze ładunki z tych grup ujęto w hasłach szczegłowych i umieszczono przy nich tylko
informacje dodatkowe, odsyłając czytelnika do treści hasła przeglądowego (patrz objaśnienia s. 13).
Hasła w porządku alfabetycznym opracowano według następującego układu:
1. numer i nazwa towaru w brzmieniu podanym w Systematycznym Wykazie Wyrobw (SWW)
Głwnego Urzędu Statystycznego*, a dla ładunkw niebezpiecznych numer klasy
niebezpieczeństwa obowiązujący w transporcie (może dotyczyć całego towaru lub tylko
określonej jego postaci, np. aluminium w proszku), numer ONZ, krtki opis uwzględniający
właściwości fizyko-chemiczne towaru ważne z punktu widzenia transportu morskiego,
podatność na uszkodzenia, wymagane temperatury przewozu, wentylacja, specjalne warunki;
2. rodzaj opakowania: jednostkowe i transportowe;
3. sztauowanie: wymogi dotyczące czystości ładowni, międzypokładw, zbiornikw, stosowanie
materiałw sztauerskich, sposoby sztauowania, uwagi dotyczące za- i wyładunku,
bezpieczny przewz w rżnych warunkach atmosferycznych;
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]