(wytyczne geo-inĹĽ.), uprawnienia, uprawnienia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
WYTYCZNE TECHNICZNE GEOD - INŇ
w chwili zakoıczenia pomiaru oraz podaje informacje o urzĢdzeniach podziemnych i ewentualnych
kolizjach z nimi zwiĢzanych.
Przedmiot i zakres wytycznych
1. Wytyczne techniczne opisujĢ prace geodezyjne i kartograficzne zwiĢzane z planowaniem
przestrzennym oraz projektowaniem, budowĢ, remontem i utrzymaniem obiektw budowlanych (w
rozumieniu przepisw prawa budowlanego).
2. W szczeglnoĻci wytyczne okreĻlajĢ zasady:
o
- opracowania map do celw projektowych,
o
- zakþadania osnw realizacyjnych,
o
- tyczenia obiektw budowlanych i konstrukcji inŇynierskich,
o
- pomiaru powykonawczego,
o
- pomiarw i opracowania wynikw pomiarw przemieszczeı i odksztaþceı.
3. Zasady, o ktrych mowa w ust. 2, nie naruszajĢ normy PN-ISO 4463 Metody pomiarowe w
budownictwie.
OPRACOWANIA GEODEZYJNE
Opracowania do celw planowania przestrzennego
Mapy do celw planowania przestrzennego
1. W planowaniu przestrzennym stosuje siħ odpowiednio mapy topograficzne lub mapħ zasadniczĢ, w
postaci analogowej lub numerycznej, a takŇe ortofotomapy i istniejĢce bazy krajowego systemu
informacji o terenie.
2. Do celw planowania przestrzennego dobiera siħ mapħ w jednej (lub kilku) spoĻrd skal wskazanych
w poniŇszej tablicy.
Przygotowanie narzĨdzi pomiarowych
1. Pomiary wykonuje siħ narzħdziami:
o
ktre majĢ waŇne Ļwiadectwa atestacji (komparacji), jeĻli narzħdzia te takich Ļwiadectw
wymagajĢ, np. dalmierze, przymiary wstħgowe i sztywne;
o
ktrych warunki geometryczne zostaþy sprawdzone (zrektyfikowane) wedþug procedur zawartych
w standardach i wytycznych z odpowiedniĢ do precyzji narzħdzia dokþadnoĻciĢ,
o ile narzħdzia te takich czynnoĻci wymagajĢ, np. niwelator, teodolit, dalmierz,
tachimetr elektroniczny.
2. Prace zwiĢzane z przygotowaniem sprzħtu do pomiaru naleŇy przeprowadzię zgodnie z
normĢ PN-ISO 17123 Terenowe procedury testowania instrumentw geodezyjnych i pomiarowych.
3. Podpisane przez wykonawcħ prac dzienniki pomiarowe z pomiarw sprawdzajĢcych warunki
geometryczne oraz kopie Ļwiadectw atestacji (komparacji) wchodzĢ w skþad dokumentw pomiarowych.
.
Dokumentowanie wynikw pomiaru
1. Pomiar sytuacyjny i wysokoĻciowy dokumentuje siħ w postaci:
o
- klasycznej: warunki techniczne, sprawozdania techniczne, mapy wywiadu, szkice polowe, opisy
topograficzne, dzienniki pomiarowe, obliczenia wspþrzħdnych, wydruki
wspþrzħdnych, inne dokumenty powstaþe podczas prac geodezyjnych i
kartograficznych,
o
- numerycznej: pliki wynikw pomiarw instrumentw elektronicznych zapisane w rejestratorach,
szkice opracowane cyfrowo (mapa cyfrowa) z przenoĻnych komputerw
podþĢczonych do instrumentw elektronicznych, pliki komputerowe z wynikami
pomiarw i obliczeı.
2. Materiaþy powstaþe podczas pomiarw sytuacyjnych i wysokoĻciowych kompletuje siħ w operatach
technicznych wedþug zasad okreĻlonych odrħbnymi przepisami.
3. Dokumentacjħ ŅrdþowĢ stanowiĢcĢ podstawħ do wykonywania pomiarw realizacyjnych, a w
szczeglnoĻci do geodezyjnego opracowania projektu zagospodarowania dziaþki lub terenu oraz do
tyczenia, stanowiĢ:
o
- zatwierdzony decyzjĢ projekt budowlany,
o
- projekty techniczne obiektw budowlanych wraz z rysunkami roboczymi,
o
- dziennik budowy,
o
- warunki techniczne do umowy, uzgodnione ze zleceniodawcĢ,
o
- dokumentacja proceduralna.
4. ObowiĢzkiem sporzĢdzajĢcego dokumenty geodezyjne jest opatrzenie ich klauzulĢ zawierajĢcĢ datħ i
podpis wykonawcy, ktry stwierdza zgodnoĻę danych zawartych w dokumencie ze stanem faktycznym
Obszar
Rodzaj opracowania
Skale
wojewdztwo
Strategia rozwoju wojewdztwa i plan zagospodarowania przestrzennego
wojewdztwa 1: 200 000 do 1: 10 000
powiat
analiza i studium zagospodarowania przestrzennego
1: 50 000 do 1: 10 000
gmina
studium uwarunkowaı i kierunkw zagospodarowania przestrzennego gminy
1: 25 000
miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
1:1000 w
uzasadnionych przypadkach 1:500 lub 1:2000,
tereny przeznaczone do zalesienie lub z zakazem zabudowy
1:5000 decyzja o
ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzja o warunkach
zabudowy
1:500 Ô 1:1000 liniowe Î 1:2000
3. Mapa do celw miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustalenia lokalizacji
celu publicznego, ustalenia warunkw zabudowy jest urzħdowĢ kopiĢ aktualnej mapy
zasadniczej. Na terenach przeznaczonych do zalesienia lub na terenach z zakazem zabudowy
moŇe byę wykorzystana mapa ewidencji gruntw i budynkw.
Opracowania do celw projektowych
Mapa do celw projektowych
1. Zakres opracowania a takŇe wynikajĢcĢ z niego skalħ mapy do celw projektowych okreĻla siħ na
podstawie sformuþowanych wymagaı:
o
zawartych odpowiednio w miejscowym planie zagospodarowania, decyzji o ustaleniu inwestycji
celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
o
warunkw technicznych przyþĢczenia obiektu do istniejĢcych sieci uzbrojenia terenu, uzyskanych
od jednostek zarzĢdzajĢcych tymi sieciami (w przypadku projektu
przygotowywanego dla takich potrzeb) - sposobu zapewnienia dostaw energii,
wody, ciepþa i gazu, odbioru Ļciekw oraz o warunkach przyþĢczenia obiektu do
sieci wodociĢgowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych,
elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych oraz drg lĢdowych, uzyskanych
od wþaĻciwych instytucji przez inwestora;
o
projektanta lub organu wydajĢcego decyzjħ pozwolenie na budowħ zwiĢzanymi z opracowaniem
projektu zagospodarowania dziaþki;
o
wynikajĢcych z rodzaju inwestycji i jej zasiħgu przestrzennego lub rodzaju robt budowlanych, dla
ktrych sporzĢdzana jest mapa do celw projektowych, zgodnych z zapisem
ustawy Prawo budowlane;
o
okreĻlajĢcych zasiħg strefy ochronnej dla projektowanej inwestycji dotyczĢcej: - ujħę wd,
okreĻlonej na podstawie ustawy Prawo wodne,
o
- inwestycji wymagajĢcych sporzĢdzenia raportu o oddziaþywaniu przedsiħwziħcia na Ļrodowisko,
na podstawie ustawy Prawo ochrony Ļrodowiska.
2. Skala map do celw projektowych zaleŇy od rodzaju i wielkoĻci zamierzenia budowlanego, przy czym
jako standardowe dla rŇnych obszarw przyjmuje siħ skale opracowania wskazane w poniŇszej tablicy:
Obszar Skala
Dziaþka budowlana 1:500
Teren budownictwa przemysþowego, zespþ obiektw budowlanych 1:1000
Rozlegþy teren z rozproszonymi obiektami budowlanymi, obiekt liniowy 1:2000
WielkoĻę obszaru oraz skalħ mapy do celw projektowych dla danej inwestycji okreĻla w razie potrzeby
organ wþaĻciwy do wydania pozwolenia na budowħ.
3. Mapħ do celw projektowych sporzĢdza siħ na kopii aktualnej mapy zasadniczej, dopuszczajĢc
dwukrotne jej pomniejszenie lub powiħkszenie. AktualnoĻę mapy zasadniczej sprawdza siħ w terenie, a
w razie potrzeby wykonuje pomiar aktualizacyjny. Do sporzĢdzenia mapy moŇna wykorzystaę system
informacji o terenie, a takŇe istniejĢcĢ ortofotomapħ. `
4. Obszar opracowania obejmuje teren inwestycji wraz z pasem otaczajĢcym o szerokoĻci co najmniej
30 m oraz strefħ ochronnĢ (gdy takĢ ustalono). WielkoĻę pasa otaczajĢcego teren inwestycji okreĻla w
razie potrzeby organ wþaĻciwy do wydania pozwolenia na budowħ. Przy ustalaniu zasiħgu prac naleŇy
braę rwnieŇ pod uwagħ:
o
specyfikacjħ istotnych warunkw zamwienia publicznego Î w przypadku wykonywania
zamwienia publicznego;
o
informacje otrzymane od inwestora, ewentualnie projektanta inwestycji, w szczeglnoĻci:
o
- rodzaj obiektu budowlanego, dla ktrego sporzĢdzana bħdzie dokumentacja
projektowa,
o
- przybliŇonĢ lokalizacjħ obiektu (wszystkie rozwaŇane przez inwestora warianty),
o
- warunki techniczne przyþĢczenia obiektu do istniejĢcych sieci uzbrojenia terenu,
uzyskane od jednostek zarzĢdzajĢcych tymi sieciami,
o
- wypis/wyrys z miejscowego planu zagospodarowania, a gdy plan nie obowiĢzuje
decyzja o ustaleniu lokalizacji lub decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji publicznej.
o
warunki techniczne, jakim powinny odpowiadaę obiekty budowlane i ich usytuowanie,
o
publikowane w formie rozporzĢdzeı przez wþaĻciwych ministrw na postawie ustawy Prawo
budowlane.
5. W razie braku mapy zasadniczej w odpowiedniej skali dla budowy pojedynczych obiektw o prostej
konstrukcji, usytuowanych w granicach jednej nieruchomoĻci sporzĢdza siħ mapħ
jednostkowĢ, podlegajĢcĢ przyjħciu do zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Dopuszcza siħ
sporzĢdzenie tej mapy w ukþadzie lokalnym dla danej inwestycji. W takim przypadku punkty, na ktrych
bħdzie oparty pomiar utrwala siħ znakami z trwaþego materiaþu oraz sporzĢdza dla nich opisy
topograficzne w nawiĢzaniu do istniejĢcych trwaþych szczegþw terenowych.
6. Szczegþy terenowe przedstawia siħ na mapie do celw projektowych przy pomocy znakw z
katalogu obiektw mapy zasadniczej zawartych w standardzie technicznym K-1. Szczegþowe zasady
redakcji mapy omawiajĢ wytyczne techniczne dotyczĢce sporzĢdzania mapy zasadniczej.
7. TreĻę mapy do celw projektowych, poza elementami stanowiĢcymi treĻę mapy zasadniczej
(wszystkie obligatoryjne i fakultatywne obiekty mapy zasadniczej, pomierzone z wymaganymi
dokþadnoĻciami), powinna zawieraę:
o
opracowane geodezyjnie elementy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a gdy
planu dla danego terenu nie ma na podstawie decyzji o ustaleniu inwestycji celu
publicznego lub ustaleniu warunkw zabudowy i zagospodarowania terenu, takie
jak:
o
- linie rozgraniczajĢce tereny o rŇnym przeznaczeniu lub rŇnych zasadach
zagospodarowania,
o
- linie zabudowy,
o
- granice terenw lub obiektw podlegajĢcych ochronie,
o
- granice terenw przewidzianych do scaleı i podziaþw nieruchomoĻci,
o
- granice obszarw rehabilitacji istniejĢcej zabudowy,
o
- granice obszarw wymagajĢcych przeksztaþceı lub rekultywacji,
o
- granice terenw pod budowħ niektrych obiektw handlowych,
o
- granice terenw rekreacyjno-wypoczynkowych,
o
- granice pomnikw zagþady oraz stref ochronnych z tym zwiĢzanych;
o
osie drg i ulic, jeĻli zostaþy ustalone w planie lub decyzji o warunkach zabudowy;
o
usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz projektowanych innych obiektw, ktre
pozytywnie zaopiniowaþ starosta;
o
usytuowanie zieleni wysokiej ze wskazaniem pomnikw przyrody;
o
usytuowanie poþoŇenia innych szczegþw terenowych majĢcych istotne znaczenie dla
wykonania projektu wskazanych przez projektanta lub przez organ wþaĻciwy do
wydania decyzji o pozwoleniu na budowħ.
8. JeŇeli projektowany obiekt bħdzie wpasowywany w istniejĢce zagospodarowanie dziaþki, a mapa
bħdzie wykonywana w postaci klasycznej zaleca siħ pomierzenie odlegþoĻci miħdzy istniejĢcymi
budynkami oraz odlegþoĻci budynkw do granic i wykazanie tych miar na mapie.
9. JeŇeli w wyniku badania zapisw ksiĢg wieczystych stwierdzono istnienie sþuŇebnoĻci gruntowych
przejĻcia lub przejazdu (drogi koniecznej) fakt ten naleŇy nanieĻę na opracowywanĢ mapħ, liniĢ
przerywanĢ w kolorze zielonym wraz z opisem.
10. Mapa do celw projektowych w postaci numerycznej powinna byę uwierzytelniona podpisem
elektronicznym oraz elektronicznĢ klauzulĢ wþaĻciwego urzħdu albo posiadaę wydrukowanĢ kopiħ z
podpisem i klauzulĢ.
Mapa do sporzģdzenia planu sytuacyjnego budowy przyÿģcza
1. Mapħ do sporzĢdzenia planu sytuacyjnego przyþĢcza sieci uzbrojenia terenu stanowi kopia
aktualnej mapy zasadniczej lub mapa jednostkowa przyjħta do zasobu geodezyjnego i
kartograficznego.
2. AktualnoĻę mapy zasadniczej ustala siħ wedþug zasad £ 5 ust. 3.
Inne opracowania do celw projektowych
1. Na Ňyczenie projektanta mogĢ byę wykonane z wymaganĢ dla charakteru projektu dokþadnoĻciĢ
dodatkowe prace i opracowania:
o
przekroje (profile) terenu wzdþuŇ istniejĢcych i/lub projektowanych tras (pomiar wedþug zasad
opisanych w wytycznych technicznych G-4.1 Pomiary sytuacyjne i
wysokoĻciowe metodami bezpoĻrednimi);
o
przekroje ciekw i zbiornikw (wedþug G-4.1);
o
niwelacja do obliczeı ruchu mas ziemnych (wedþug G-4.1);
o
strzaþki zwisu przewodw i przeĻwitu pod nimi;
o
szczegþowa inwentaryzacja obiektw budowlanych remontowanych (wedþug zasad opisanych w
wytycznych technicznych G-3.4 Inwentaryzacja zespoþw urbanistycznych,
zespoþw zieleni i obiektw architektury), w skþad ktrej wchodzĢ pomiary i
opracowania graficzne:
o
- elewacje budynkw (opracowania geodezyjne i fotogrametryczne),
o
- rzuty poziome i przekroje pionowe pomieszczeı i konstrukcji,
o
- rozmieszczenia elementw wyposaŇenia wewnĢtrz pomieszczeı;
o
poþoŇenie urzĢdzeı technicznych;
o
przebieg skomplikowanych fragmentw sieci i konstrukcji podziemnych lub nadziemnych;
o
numeryczny model terenu.
4. Na dodatkowej kopii mapy zasadniczej podkolorowuje siħ istniejĢce sieci uzbrojenia terenu (kolorami
zgodnie z zapisami instrukcji K-1). JeŇeli dotychczas na danym terenie nie wykonano kompleksowego
uzgodnienia sieci uzbrojenia terenu z gestorami sieci (podczas zakþadania mapy zasadniczej lub przy
zakþadaniu GESUT), naleŇy takich uzgodnieı dokonaę, a takŇe wwczas, gdy istniejĢ wĢtpliwoĻci co do
prawidþowoĻci przebiegu sieci.
Warunki techniczne
W warunkach technicznych okreĻla siħ:
o
- zakres i sposb wykonania pomiaru sytuacyjnego i wysokoĻciowego,
o
- sposb wykonania mapy,
o
- inne istotne uzgodnienia z zamawiajĢcym, np. dotyczĢce dodatkowych opracowaı, niezbħdnych
do sporzĢdzenia projektu budowlanego.
Analiza i ocena istniejģcych materiaÿw
1. Z wþaĻciwego oĻrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej otrzymuje siħ, na podstawie
zgþoszenia prac, materiaþy zasobu geodezyjnego i kartograficznego, ktre poddaje siħ analizie w celu
ustalenia:
o
granic nieruchomoĻci, z uwzglħdnieniem ich stanu prawnego i dokþadnoĻci pomiaru, dokþadnoĻci
pomiaru budynkw, uŇytkw gruntowych i ich aktualnoĻci; na podstawie
dokumentacji ewidencji gruntw i budynkw;
o
stanu ewidencji sieci uzbrojenia terenu, uzgodnieı z gestorami sieci oraz rozrŇnienia
o
sieci zamierzonych przed zasypaniem, w odkrywkach lub po zasypaniu, na podstawie
o
dokumentacji sieci uzbrojenia terenu oraz nakþadki realizacyjnej, zawierajĢcej aktualne
o
uzgodnienia;
o
stopnia zagħszczenia osnowy geodezyjnej, na podstawie map przeglĢdowych osnw
o
szczegþowych i pomiarowych;
o
stopnia dezaktualizacji mapy zasadniczej;
o
dokþadnoĻci i stanu opracowaı jednostkowych.
2. Przy badaniu ksiĢg wieczystych lub dostarczonych przez inwestora aktualnych wypisw
zwraca siħ uwagħ na wpisy dotyczĢce sþuŇebnoĻci gruntowych.
Elementy ewidencji gruntw i budynkw
1. Na mapie do celw projektowych wykazuje siħ granice dziaþek z mapy ewidencji gruntw i budynkw.
2. JeŇeli punkty granic nie sĢ trwale stabilizowane zaleca siħ, na wniosek wþaĻciciela, wznowienie
granic ze sporzĢdzeniem protokoþu wznowienia granic wg zasad ustawy Prawo geodezyjne i
kartograficzne.
3. W przypadku rozbieŇnoĻci miħdzy ujawnionym w ewidencji gruntw i budynkw przebiegiem granicy
nieruchomoĻci a spokojnym posiadaniem naleŇy:
o
- wykazaę na mapie przebieg obu granic, jeŇeli projektowany obiekt bħdzie posadowiony w takiej
odlegþoĻci od granicy, Ňe rozbieŇnoĻę pomiħdzy stanem ewidencyjnym a stanem
faktycznym nie ma istotnego znaczenia dla jego posadowienia,
o
- wykonaę czynnoĻci geodezyjno-prawne w celu jednoznacznego ustalenia granicy
nieruchomoĻci w pozostaþych przypadkach.
4. W przypadku, gdy do numerycznej mapy zasadniczej wprowadzono budynki i budowle poprzez
digitalizacjħ rastra, naleŇy odszukaę dokumenty z pomiaru tych obiektw i wprowadzię dane do mapy
zasadniczej, a jeŇeli ich nie ma, naleŇy wykonaę pomiar z dokþadnoĻciĢ przewidzianĢ dla I grupy
dokþadnoĻci szczegþw.
5. Zmiany granic uŇytkw gruntowych przekazuje siħ do operatu ewidencji gruntw w postaci wykazu
zmian gruntowych oraz kopii szkicu i wykazu wspþrzħdnych.
Wywiad terenowy
1. Przed przystĢpieniem do sporzĢdzenia warunkw technicznych przeprowadza siħ wywiad
terenowy, majĢc na celu:
1) oglne rozpoznanie terenu;
2) ustalenie stanu technicznego punktw istniejĢcej osnowy geodezyjnej;
3) ustalenie faktycznego stopnia aktualnoĻci map przeznaczonych do wykorzystania, poprzez ich
porwnanie z terenem, w szczeglnoĻci:
o
- znakw granicznych, jeŇeli granice byþy stabilizowane,
o
- armatury naziemnej sieci uzbrojenia terenu,
o
- kontrolħ miejsc wejĻcia przyþĢczy domowych do budynkw i budowli, sieci uzbrojenia terenu,
o
- ustalenie potrzeby wykonania pomiaru wysokoĻciowego.
2. W czasie wywiadu terenowego na kopii mapy zasadniczej sporzĢdza siħ mapħ wywiadu, na ktrej
wykazuje siħ:
o
- szczegþy terenowe wymagajĢce pomiaru (lub pomiaru kontrolnego), w szczeglnoĻci wszystkie
ustalone sieci uzbrojenia terenu, ktre nie wystħpujĢ na mapie lub wymagajĢ
kontroli,
o
- zasiħg i rodzaj istniejĢcej osnowy.
JeŇeli obszar pomiaru swoim zasiħgiem obejmuje kilka sekcji i czħĻę obszaru wymaga nowego
pomiaru, a czħĻę pomiaru uzupeþniajĢcego, to na mapie topograficznej lub kompilacji przeskalowanych
sekcji mapy zasadniczej wprowadza siħ podziaþ sekcyjny mapy zasadniczej, z rozrŇnieniem sekcji
nowo zakþadanych i aktualizowanych dla mapy prowadzonej w formie klasycznej lub z rozrŇnieniem
obrħbw, dla ktrych bħdzie zakþadana i aktualizowana mapa numeryczna,
3. Przy sprawdzaniu aktualnoĻci mapy zasadniczej zmiany wnosi siħ szkicowo na kopii tej mapy
kolorem czerwonym stosujĢc znaki umowne, natomiast nieaktualne elementy liniowe przekreĻla siħ
dwiema skoĻnymi kreskami o dþugoĻci okoþo 2 mm, a napisy Î jednĢ liniĢ ciĢgþĢ.
Pomiar sytuacyjno-wysokoļciowy
1. Pomiar sytuacyjno-wysokoĻciowy wykonuje siħ wedþug wytycznych technicznych G-4.1 Pomiary
sytuacyjne i wysokoĻciowe metodami bezpoĻrednimi oraz G-4.2 Pomiary sytuacyjne i uksztaþtowania
terenu metodami fotogrametrycznymi, mierzĢc obiekty wykazane w standardzie K-1 oraz szczegþy
dodatkowe wskazane przez projektanta.
2. Pomiar sieci uzbrojenia terenu opisany jest w wytycznych technicznych G-4.4 Prace geodezyjne
zwiĢzane z podziemnym uzbrojeniem terenu.
3. W przypadku zakþadania osnowy pomiarowej naleŇy punkty tej osnowy lokalizowaę w miejscach
dogodnych zarwno do pomiaru jak i tyczenia.
4. DokþadnoĻę pomiaru szczegþw dodatkowych, a takŇe ich sposb wykazania na mapie, uzgadnia
siħ z projektantem.
5. Dodatkowe szczegþy oraz wyniki pomiaru wysokoĻciowego potrzebnego na etapie projektowania
uwidacznia siħ tylko na mapie do celw projektowych.
Sprawozdanie techniczne
1. W sprawozdaniu technicznym podaje siħ informacje okreĻlajĢce:
o
- zakres wykonanego pomiaru sytuacyjnego i wysokoĻciowego,
o
- stan osnowy geodezyjnej poziomej i wysokoĻciowej,
o
- stan danych ewidencji gruntw i budynkw,
o
- stan danych ewidencji sieci uzbrojenia terenu,
o
- sposb wykonania mapy,
o
- stan miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie geodezyjnego
o
opracowania linii rozgraniczajĢcych,
o
- ustanowione sþuŇebnoĻci gruntowe przejĻcia i przejazdu,
o
- wykonane pomiary dodatkowe.
2. Sprawozdanie techniczne jest obligatoryjnĢ czħĻciĢ operatu technicznego i moŇe byę
przekazane inwestorowi jako zaþĢcznik tekstowy do opracowanej mapy.
8. WysokoĻciowĢ osnowħ realizacyjnĢ projektuje siħ tak, aby liczba i poþoŇenie reperw roboczych
zapewniaþy osiĢgniħcie kaŇdego punktu jednym stanowiskiem, z co najmniej dwch reperw (tyczenie i
kontrola). JednoczeĻnie naleŇy zadbaę, aby repery te znajdowaþy siħ poza zasiħgiem przemieszczeı
podþoŇa, spowodowanych przez wznoszony obiekt (w odlegþoĻci wiħkszej niŇ 5 m od obiektu, wykopw
lub nasypw).
9. Dla obiektw wymagajĢcych duŇych dokþadnoĻci tyczenia wysokoĻciowego (dþugie tunele tyczone z
dwch stron, akwedukty itp.) zakþada siħ sieci lokalne metodĢ niwelacji precyzyjnej, nawiĢzane do
paıstwowego ukþadu odniesieı.
10. Przy projektowaniu wysokoĻciowej osnowy realizacyjnej na terenie, na ktrym mogĢ wystħpowaę
zmiany wysokoĻci wierzchniej warstwy gruntu (np. wskutek odwodnienia) stosuje siħ zasadħ
prowadzenia obwodnicy ciĢgw niwelacyjnych, ktrych repery znajdujĢ siħ poza zasiħgiem wiħkszych
deformacji wierzchniej warstwy gruntu.
11. Usytuowanie punktw osnowy realizacyjnej uzgadnia siħ z projektantem inwestycji i kierownikiem
budowy.
12. Dla punktw osnw geodezyjnych I i II klasy, ktrych znaki mogĢ ulec przemieszczeniu lub
zniszczeniu w czasie robt budowlanych naleŇy dokonaę przeniesienia wspþrzħdnych i wysokoĻci w
sposb wþaĻciwy dla klasy tych punktw.
OSNOWA REALIZACYJNA
Zalecenia projektowe
1. Pomiary realizacyjne wykonuje siħ w oparciu o geodezyjnĢ osnowħ szczegþowĢ i osnowħ
pomiarowĢ. JeŇeli bezpoĻrednio z istniejĢcej osnowy geodezyjnej nie moŇna dokonaę tyczenia lub
dokþadnoĻę istniejĢcej osnowy jest niewystarczajĢca wwczas zakþada siħ osnowħ realizacyjnĢ. Zasady
projektowania i pomiaru osnowy realizacyjnej podaje norma PN-ISO 4463-1 Metody pomiarowe w
budownictwie Î tyczenie i pomiar.
2. Projekt osnowy realizacyjnej opracowuje siħ na podstawie istniejĢcych materiaþw (map
przeglĢdowych osnw, operatw pomiarowych osnowy pomiarowej, wydrukw z bankw osnw),
dokumentacji projektowej (sposobu realizacji inwestycji i wymagaı dokþadnoĻciowych) oraz wywiadu
terenowego.
3. Osnowħ realizacyjnĢ dowiĢzuje siħ do osnowy geodezyjnej co najmniej III klasy poziomej i IV klasy
wysokoĻciowej.
4. W przypadku koniecznoĻci zastosowania sieci lokalnej, zakþadanej metodami tradycyjnymi, wþĢcza
siħ istniejĢce na obszarze inwestycji i w jej pobliŇu punkty geodezyjnej osnowy poziomej do zakþadanej
osnowy. Punkty te pŅniej wykorzystuje siħ jako punkty wiĢŇĢce przy transformacji wspþrzħdnych z
ukþadu lokalnego na obowiĢzujĢcy ukþad paıstwowy.
5. PoziomĢ osnowħ realizacyjnĢ projektuje siħ tak, aby byþo moŇliwe tyczenie punktw gþwnych i osi
konstrukcyjnych bezpoĻrednio z punktw lub bokw osnowy.
6. W konstrukcji geometrycznej okreĻlajĢcej poþoŇenie wyznaczanego punktu osnowy powinny
wystħpowaę co najmniej trzy miejsca geometryczne prawdopodobnych poþoŇeı punktu, a kĢt przeciħcia
jednej dowolnie wybranej pary prostych wyznaczajĢcych te miejsca geometryczne powinien zawieraę
siħ w granicach 50-150g, natomiast stosunek dþugoĻci odcinkw prostych wyznaczajĢcych nie powinien
byę wiħkszy niŇ 4:1.
7. PoziomĢ osnowħ realizacyjnĢ moŇe stanowię:
o
sieę dowolnego ksztaþtu: punkty poþoŇone w wiħkszoĻci poza terenem obiektu, sygnalizacja
sygnaþami wieŇowymi lub znakami na budynkach, z wykorzystaniem masztw,
anten;
o
sieę regularna: punkty rozmieszczone regularnie (siatka prostokĢtw), posiadajĢce nominalne
wspþrzħdne, stabilizacja gþwnie sþupami z pþytkami metalowymi;
o
ukþad baz: punkty rozmieszczone nieregularnie, posiadajĢce nominalne wspþrzħdne, stabilizacja
gþwnie sþupami z pþytkami metalowymi, bazy zakþadane stosownie do potrzeb,
punkty przeciħcia siħ baz nie muszĢ byę wyznaczane i stabilizowane;
o
sieę wydþuŇona poligonowa lub w formie þaıcuchw figur mikrotriangulacji;
o
czworobok geodezyjny, ukþad linii pomiarowych;
o
sieę punktw mierzonych technikĢ GPS.
Utrwalenie punktw
1. Punkty osnowy realizacyjnej stabilizuje siħ znakami z trwaþego materiaþu (np. typy 30 i 80a wg G-1.9).
Na gruntach o maþej stabilnoĻci stosuje siħ znaki rurowe. Na terenach zabudowanych stosuje siħ znaki
Ļcienne.
2. Punkty zakþadane na okres trwania budowy utrwala siħ palami drewnianymi z gwoŅdziem,
zacementowanymi Ļrubami, wstrzeliwanymi koþkami stalowymi itp. lub znakami z tworzyw sztucznych
(typ 17 wg G-1.9). Znaki punktw, ktre majĢ pozostaę na placu budowy przez caþy czas realizacji
inwestycji umieszcza siħ w miejscach najmniej naraŇonych na zniszczenie, osþaniajĢc je barierkami lub
innymi znakami ostrzegawczymi.
3. Znaki punktw osnowy oznacza siħ numerem wypisanym na znaku lub na Ļwiadku, albo teŇ na
pobliskim elemencie budowlanym lub konstrukcyjnym.
4. Jako repery robocze mogĢ sþuŇyę charakterystyczne pod wzglħdem wysokoĻciowym elementy
konstrukcyjne lub montaŇowe, np. grne powierzchnie zakotwiczonych Ļrub, wystajĢce elementy
zbrojenia, ktre maluje siħ farbĢ i opisuje numerem.
5. Na znakach punktw o nominalnych wspþrzħdnych umieszcza siħ kwadratowe pþytki ze stali
nierdzewnej o wymiarach 10x10 cm lub 8x8 cm z kreskami wyrytymi rwnolegle do ukþadu osi
wspþrzħdnych.
6. Dla trwale stabilizowanych punktw osnowy realizacyjnej, pozostajĢcych w terenie po zakoıczeniu
prac realizacyjnych, sporzĢdza siħ opisy topograficzne.
Zalecenia pomiarowe i obliczeniowe
1. PoþoŇenie (poziome i wysokoĻciowe) punktw osnowy realizacyjnej wyznacza siħ z dokþadnoĻciĢ nie
niŇszĢ niŇ dokþadnoĻę punktw osnw pomiarowych, ktra zapewni zachowanie wymaganej
dokþadnoĻci tyczenia. Zasady pomiaru osnw pomiarowych sĢ opisane w wytycznych technicznych G-
4.1.
2. DokþadnoĻę pomiarw liniowych i kĢtowych osnowy realizacyjnej nie moŇe byę mniejsza od
dokþadnoĻci okreĻlonej dla osnw pomiarowych, tj. bþĢd Ļredni pomiaru odlegþoĻci m
d
0,01 m + 0,01
m/km, bþĢd Ļredni pomiaru kierunku m
k
6"(20cc), bþĢd Ļredni pomiaru rŇnic wysokoĻci m
DH
ý 20
mm/km (przy wyznaczaniu wysokoĻci w ukþadzie paıstwowym).
3. Zgodnie z ustaleniami normy PN Î ISO 4463-1, repery I-rzħdu osnowy realizacyjnej niweluje siħ za
pomocĢ instrumentu z mikrometrycznĢ pþytkĢ pþaskorwnolegþĢ i z uŇyciem taĻm inwarowych z takĢ
dokþadnoĻciĢ, aby odchyþka przewyŇszenia miedzy reperem nawiĢzania (w paıstwowym ukþadzie
wysokoĻci) i reperem I rzħdu nie przekroczyþa ° 5 mm.
4. Osnowħ realizacyjnĢ wyrwnuje siħ metodĢ najmniejszych kwadratw. W przypadku, gdy dokþadnoĻę
osnowy realizacyjnej przewyŇsza dokþadnoĻę osnowy nawiĢzania, osnowħ realizacyjnĢ wyrwnuje siħ z
odrzuceniem bezbþħdnoĻci punktw nawiĢzania.
5. Jako gþwne kryteria oceny dokþadnoĻci poziomej osnowy realizacyjnej przyjmuje siħ bþĢd Ļredni po
wyrwnaniu dþugoĻci najsþabiej wyznaczonego boku. Pomocniczymi kryteriami dokþadnoĻci sĢ bþħdy
Ļrednie obserwacji, bþħdy Ļrednie poþoŇenia punktw oraz parametry elipsy bþħdw Ļrednich poþoŇenia
punktw.
6. Kryterium dokþadnoĻci wysokoĻci osnowy realizacyjnej stanowi bþĢd Ļredni niwelacji po wyrwnaniu
wyraŇony w mm na 1 km linii niwelacyjnej. Pomocniczym kryterium dokþadnoĻci jest bþĢd Ļredni
wysokoĻci punktw po wyrwnaniu.
7. Zgodnie z wymaganiami normy PN-ISO 4463-1, rŇnice miħdzy odlegþoĻciami, kĢtami i wysokoĻciami
z pomiaru sprawdzajĢcego a otrzymanymi z wyrwnanych wspþrzħdnych i wysokoĻci nie mogĢ
przekroczyę odchyþek podanych w tej normie.
8. W przypadku powiħkszania osnowy realizacyjnej lub koniecznoĻci wznowienia zniszczonego punktu
naleŇy dokþadnoĻę pomiaru dostosowaę do dokþadnoĻci pomiaru istniejĢcej osnowy. Nowo zaþoŇone
punkty nawiĢzuje siħ do co najmniej trzech punktw osnowy istniejĢcej. Wykonane obserwacje
wyrwnuje siħ metodĢ ĻcisþĢ z odrzuceniem bezbþħdnoĻci punktw nawiĢzania.
9. Dokumentacjħ powstaþĢ wyniku pomiaru osnowy realizacyjnej, ktrej punkty pozostajĢ w terenie po
zakoıczeniu prac realizacyjnych, przekazuje siħ do oĻrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
Szkic dokumentacyjny
1. Szkic dokumentacyjny wykonuje siħ bez obowiĢzku zachowania skali i proporcji, w dwu kolorach,
czarnym i czerwonym. Na szkicu wykazuje siħ:
o
- rysunek istniejĢcych w terenie obiektw powierzchniowych (czarny),
o
- rysunek istniejĢcych w terenie obiektw podziemnego uzbrojenia (czarny),
o
- dane dotyczĢce poþoŇenia osnowy geodezyjnej i innych punktw oparcia (czarny),
o
- rysunek obiektw projektowanych (czerwony),
o
- obliczone miary konieczne do wytyczenia projektu w terenie (czerwony),
o
- obliczone miary kontrolne (czerwony).
2. Miary na szkicu dokumentacyjnym naleŇy wpisywaę z takĢ iloĻciĢ miejsc dziesiħtnych, aby nie miaþo
to wpþywu na obniŇenie dokþadnoĻci tyczenia.
3. Miary te mogĢ byę wpisane na elementach geometrycznych, do ktrych siħ odnoszĢ lub w tabelce
obok rysunku tyczonego obiektu.
4. W przypadku, gdy projekt zagospodarowania dziaþki lub terenu jest w postaci numerycznej a
instrument oblicza miary realizacyjne w czasie tyczenia, moŇna na kopii projektu uwidocznię numery
punktw tyczonych i miary kontrolne oraz zaþĢczyę wykaz wspþrzħdnych punktw osnowy i punktw
tyczonych.
TYCZENIE
DokÿadnoļĚ tyczenia
1. MiarĢ dokþadnoĻci tyczenia jest bþĢd Ļredni tyczenia mt i jego wielokrotnoĻci1, przede wszystkim bþĢd
graniczny Mt = 3,3mt.
2. BþĢd graniczny tyczenia nie moŇe przekroczyę wartoĻci okreĻlonej wzorem:
GEODEZYJNE OPRACOWANIE PROJEKTU
Zasady oglne
1. Przedmiotem opracowania geodezyjnego i gþwnym Ņrdþem informacji dla pomiarw realizacyjnych
jest projekt zagospodarowania dziaþki lub terenu.
2. Geodezyjne opracowanie polega na okreĻleniu danych geodezyjnych, potrzebnych do wyznaczenia
w terenie poþoŇenia projektowanych obiektw budowlanych, w stosunku do osnowy geodezyjnej.
3. Geodezyjne opracowanie projektu zagospodarowania dziaþki lub terenu obejmuje:
o
- ustalenie ukþadu wspþrzħdnych osnowy,
o
- przeniesienie z projektu zagospodarowania dziaþki lub terenu i projektu architektoniczno-
budowlanego na szkice dokumentacyjne rysunku, miar i wspþrzħdnych
elementw obiektw budowlanych podlegajĢcych wytyczeniu,
o
- sprawdzenie wewnħtrznej zgodnoĻci miar i wspþrzħdnych,
o
- obliczenie wspþrzħdnych punktw gþwnych (charakterystycznych) budowli, tj. punktw granic,
naroŇy budynkw i hal, punktw przeciħcia osi, punktw zaþamania osi i innych,
o
- obliczenie elementw pomiarowych, tzw. miar realizacyjnych (dþugoĻci, kĢtw, wysokoĻci,
rŇnic wysokoĻci, spadkw), sþuŇĢcych do wytyczenia punktw w terenie,
o
- obliczenie miar kontrolnych niezbħdnych do kontroli usytuowania, ksztaþtu i wymiarw obiektw.
4. W trakcie geodezyjnego opracowania projektu naleŇy:
o
- sprawdzię, czy projekt nie koliduje z obiektami istniejĢcymi, szczeglnie z urzĢdzeniami
podziemnymi naniesionymi na mapħ zasadniczĢ, a takŇe z innymi projektami
branŇowymi (na podstawie nakþadki realizacyjnej),
o
- sprawdzię jednoznacznoĻę wymiarowĢ i geometrycznĢ projektu,
o
- sporzĢdzię wykaz elementw kontrolnych, sþuŇĢcych do przeprowadzenia kontroli wynikw
pomiaru i oceny dokþadnoĻci pomiaru.
gdzie:
Tp - tolerancja poþoŇenia, tj. przedziaþ, w ktrym powinien znaleŅę siħ obiekt lub jego element (np.
wybrana oĻ), aby nie spowodowaę ujemnych skutkw dla prawidþowoĻci montaŇu, dziaþania,
wytrzymaþoĻci lub walorw architektonicznych. Tolerancja poþoŇenia jest okreĻlona w projekcie lub w
razie potrzeby przez projektanta lub kierownika budowy,
B - wspþczynnik bezpieczeıstwa tyczenia, zaleŇny od stopnia waŇnoĻci tyczonego elementu i zawiera
siħ w granicach od 1,0 (waŇnoĻę niska) do 2,5 (waŇnoĻę wysoka); w szczeglnie uzasadnionych
przypadkach zakres zmiennoĻci moŇna przekroczyę. WielkoĻę wspþczynnika bezpieczeıstwa tyczenia
uzgadnia siħ z kierownikiem budowy.
3. BþĢd Ļredni tyczenia, na podstawie ktrego okreĻla siħ metody tyczenia i narzħdzia wynosi:
4. Norma PN-ISO 4463-1 nie traktuje kryteriw dokþadnoĻci w kategoriach bþħdw Ļrednich.
Kryteria dokþadnoĻci w tej normie podane sĢ jako dopuszczalne odchyþki odlegþoĻci, kĢtw i
wysokoĻci.
Standardowe punkty wytyczane
Przedmiotem wytyczenia sĢ:
[ Pobierz całość w formacie PDF ]