#5-Esseńska Księga Objawienia - t.5, Esseńska Ewangelia Pokoju
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
E
SSEŃSKA
E
WANGELIA
O
BJAWIENIA
spisana przez ucznia Jana
Księga 5 z 4
1
Słowo wstępne
W 1947 roku, młody beduiński pastuszek doglądał
swojego stada owiec w rejonie Qumran na wybrzeżu
Morza Martwego. Kiedy dla zabawy rzucał kamykami,
usłyszał jak jeden z nich uderzył w gliniany dzban w
pobliskiej jaskini. W jej wnętrzu, w rozbitym dzbanie,
chłopiec znalazł zwoje ze starożytnymi tekstami. W
sumie zostało odkrytych 850 świętych tekstów, wszyst-
kie pochodzą sprzed około 2000 lat.
Te święte pisma, znane obecnie jako Zwoje znad
Morza Martwego, zawierają wiele informacji o starożyt-
nej formacji duchowej – Esseńczykach. Pozostałe nauki
esseńczyków zostały udostępnione z Tajnych Archiwów
Watykanu.
z tłum.ang.
2
Spójrzcie, Anioł Powietrza przyprowadzi go,
I każde oko go zobaczy.
I braterstwo, całe ogromne braterstwo Ziemi
Podniesie głos jak jeden i zaśpiewa z jego powodu.
Amen.
„Jestem Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem;
Tym co jest, co było i co będzie”.
I rozległ się głos, i odwróciłem się,
Aby zobaczyć Głos, który do mnie przemówił.
A obracając się zobaczyłem siedem złotych świec,
a pośrodku ich płonącego światła
Zobaczyłem kogoś jakby Syna Człowieczego.
Ubrany na biało, na biało jak śnieg.
I jego głos wypełnił powietrze dźwiękiem płynącej
wartko wody.
A w Jego rękach było siedem gwiazd.
A kiedy przemówił, Jego twarz trysnęła światłem,
Płonąc i złocąc się jak tysiące słońc.
I rzekł:
„Nie lękaj się. Jestem pierwszy i ostatni
Jestem początkiem i końcem.
Zapisz rzeczy, które widziałeś,
I rzeczy, które są, i rzeczy, które przyjdą później.
Oto tajemnica siedmiu gwiazd, które napełniają moje ręce,
I siedmiu złotych świec płonących wiecznym światłem.
Siedem gwiazd to Anioły Niebiańskiego Ojca,
3
A siedem gwiazd to Anioły Ziemskiej Matki.
A duch człowieka jest płomieniem,
Który płynie między światłem gwiazd a jarzącą się świecą,
mostem świętego światła między Niebem a Ziemią”.
A powiedział to Ten, który trzymał siedem gwiazd w rękach,
który chodził w płomieniach siedmiu złotych świec.
Kto ma ucho, niech słucha, co powiedział duch:
„Temu, kto zwycięża pozwolę jeść z Drzewa Życia,
które stoi pośrodku świecącego raju Boga”.
A wtedy spojrzałem i ujrzałem
Drzwi otwarte w Niebie.
I głos, który brzmiał ze wszystkich stron, jak trąbka,
Przemówił do mnie:
„Podejdź tutaj,
a pokażę ci rzeczy, które muszą być potem”.
I natychmiast tam byłem, duchem,
na progu otwartych drzwi.
I wszedłem przez te otwarte drzwi
W morze jaśniejącego
Światła.
A pośrodku oślepiającego blaskiem oceanu był tron.
A na tronie, siedział Ten, którego twarz była ukryta.
I była tam tęcza dookoła tronu,
Która wyglądała jak szmaragd.
I dookoła tronu było trzynaście miejsc.
Na
miejscach
tych
zobaczyłem
siedzących
trzynastu starszych,
Ubranych w białe szaty.
A ich twarze były ukryte w wirującej chmurze światła.
I siedem lamp ognia paliło się przed tronem
Ogniem Ziemskiej Matki.
A siedem gwiazd Nieba świeciło przed tronem
Ogniem Niebiańskiego Ojca.
I przed tronem
4
Było morze szkła niczym kryształ,
A w nim odbite były
Wszystkie góry i doliny Ziemi,
I wszystkie mieszkające tam stworzenia.
I trzynastu starszych pokłoniło się przed wspaniałością tego,
Który siedział na tronie, którego twarz był ukryta,
A rzeki światła płynęły z rąk jego, z jednej do drugiej.
A oni wołali:
„Święty, Święty, Święty,
Pan Bóg Wszechmogący,
Który był i jest, i będzie.
Ty jesteś godny, o Panie,
Otrzymać chwałę i honor, i moc.
Bo Ty stworzyłeś wszystkie rzeczy”.
A potem ujrzałem w jego prawej ręce,
Kiedy usiadł na tronie,
Księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie,
Zapieczętowaną siedmioma pieczęciami.
I zapłakałem, gdyż księga ta nie mogła być otwarta,
Ani nie można było przeczytać tego, co było napisane.
I jeden ze starszych rzekł do mnie:
„Nie płacz.
Wyciągnij swoją rękę i weź księgę”
.
I wyciągnąłem rękę i dotknąłem księgi.
I ujrzałem, że okładka uniosła się,
A moje ręce dotknęły złotych stron.
I moje oczy ujrzały tajemnicę siedmiu pieczęci.
I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów
Dookoła tronu.
A ich liczba była dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy.
I tysiące tysięcy powiedziały donośnym głosem:
„Wszelka chwała i mądrość, i siła,
I moc na wieki wieków
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]