(Ceremonie cichej Mszy 234w.), Ordo Missae
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui l½tificat iuventutem meam
MINISTRANT
portal ministrantw posþugujĢcych w klasycznym rycie rzymskim
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
Strona gþwna
x. J. Ziþkowski
Biblioteka ministranta
1. Przygotowanie.
Ministrantura
Liturgiczne áPrzygotowanie do Mszy Ļw.Ñ znajdujĢce siħ w mszale i w
dodatkowej czħĻci brewiarza, nie obowiĢzuje pod grzechem. Niech jednak
kapþan przed MszĢ Ļw. poĻwiħci nieco czasu modlitwie i skupieniu (can. 810).
Ceremoniaþ
Po modlitwie zaznacza kapþan odpowiednie teksty w mszale (JeĻli tego nie
uczyniþ juŇ uprzednio). Nastħpnie umywa rħce, od mawiajĢc przy tym modlitwħ:
áDa, DomineÑ. Przy wkþadaniu paramentw odmawia rwnieŇ odnoĻne
modlitwy. Po ubraniu siħ przygotowuje kielich. Najpierw wkþada puryfikaterz,
potem patenħ, hostiħ, palkħ, welon i bursħ z korporaþem. Na kielichu do oþtarza
nie wolno zanosię Ňadnych przedmiotw, dopuszczalne jest jednak zabranie
kluczyka do tabernakulum.
Po ubraniu kielicha kapþan nakþada humeraþ. Chwyta go za dwa koıce, caþuje
krzyŇyk na nim wyszyty, wkþada go na gþowħ i opuszcza na szyjħ. Tasiemki jego
krzyŇuje na piersiach Ï oraz, jeĻli sĢ dostatecznie dþugie Ï na plecach i
zwiĢzuje je. WkþadajĢc na siebie albħ, nie caþuje jej. Wkþada wpierw prawe
ramiħ w rħkaw, a potem lewe i zawiĢzuje tasiemkħ alby pod szyjĢ. Z kolei
przepasuje siħ lnianym cingulum, ktre podtrzymuje albħ. Po cingulum bierze
kapþan manipularz i wkþada go na lewĢ rħkħ, caþujĢc uprzednio krzyŇyk.
Wreszcie bierze stuþħ (caþuje rwnieŇ krzyŇyk na niej wyszyty) i kþadzie jĢ na
szyi. KrzyŇuje jĢ na piersiach w ten sposb, Ňe prawa jej czħĻę przypada nad
lewĢ. SkrzyŇowanĢ stuþħ przytwierdza cingulum. Tylko biskupi i opaci nie
wkþadajĢ stuþy na krzyŇ. W koıcu celebrans wkþada na siebie ornat (nie caþuje
go) i wiĢŇe tasiemki, podobnie jak przy humerale. Nakrywszy gþowħ biretem,
bierze lewĢ rħkĢ kielich, prawĢ dþoı kþadzie na bursħ, czyni pokþon przed
krzyŇem lub obrazem w zakrystii i udaje siħ do oþtarza.
2. Przy oþtarzu.
Przybywszy do oþtarza oddaje kapþan biret i przyklħka na posadzce (in plano).
JeĻli w oþtarzu nie ma NajĻw. Sakramentu, czyni tylko gþħboki pokþon, wstħpuje
na stopnie i ustawia kielich, nieco po stronie Ewangelii. Wyjmuje z bursy
korporaþ i rozkþada go na oþtarzu. Bursħ ustawia po stronie Ewangelii. Przy
rozkþadaniu korporaþu, rozkþada go wpierw w lewo, potem w prawo, nastħpnie
wierzchniĢ czħĻę do tyþu, a spodniĢ do siebie. Korporaþ nie powinien dochodzię
zupeþnie do brzegu pþyty oþtarzowej. Na rozþoŇonym korporale ustawia kapþan
kielich i bez pokþonu przed krzyŇem idzie na stronħ Lekcji. Tutaj otwiera mszaþ,
1 z 9
2008-10-28 06:21
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
wraca na Ļrodek oþtarza, czyni pokþon przed krzyŇem i zstħpuje przed najniŇszy
stopieı oþtarza.
3. Modlitwy u stopni oþtarza.
Kapþan przyklħknĢwszy na stopniu, powstaje i duŇym znakiem krzyŇa
rozpoczyna NajĻw. Ofiarħ. Na Gloria Patri skþania, jak zawsze, gþħboko gþowħ.
Podczas
Adiutorium nostrum
czyni znak krzyŇa. Na
Confiteor
gþħboko siħ
pochyla. W pochylonej postawie pozostaje aŇ do chwili, gdy ministrant odmwi
Misereatur
, a on sam odpowie
Amen
. Nastħpnie wyprostowuje siħ i odmawia po
Confiteor
ministranta
Misereatur
i
Indulgentiam
(znak krzyŇa). Zaznaczyę tu
naleŇy, Ňe na
Vobis
(
Vos
),
Fratres
celebrans nie zwraca siħ ku ministrantom
(czyni to tylko we Mszy z asystĢ).
Podczas modlitw:
Deus, tu conversus
... aŇ do
Oremus
wþĢcznie kapþan jest
Ļrednio pochylony. Na
Oremus
rozkþada rħce, zþĢcza je, wyprostowuje siħ i
wstħpuje na stopnie oþtarza, odmawiajĢc przy tym po cichu
Aufer a nobis
. U
gry (Ļrednie pochylenie ciaþa) niezwþocznie rozpoczyna modlitwħ
Oramus
,
przy czym kþadzie na oþtarzu rħce zþoŇone w ten sposb, Ňe tylko wyciĢgniħte
maþe palce dotykajĢ na przodzie oþtarza, a pozostaþe palce opierajĢ siħ na pþycie
oþtarzowej. Na sþowa
quorum
reliquiae
kþadzie celebrans rħce po obu stronach
korporaþu i caþuje na Ļrodku oþtarz przed korporaþem.
4. Od Intioitu do ofiarowania.
ņegnajĢc siħ rozpoczyna celebrans Introit. Na
Gloria Patri
czyni gþħboki pokþon
ku krzyŇowi, ale bez podnoszenia oczu (naleŇy zwrcię w stronħ krzyŇa nie
tylko gþowħ, lecz caþĢ grnĢ czħĻę ciaþa). Po Introicie udaje siħ kapþan na Ļrodek
oþtarza (Reguþa: Nie odchodzi siħ nigdy od mszaþu nie poszukawszy wpierw tego
tekstu, ktry ma siħ pŅniej odmawiaę). [po zmianach w 1962 r. nie jest juŇ
przepisane zwracanie siħ do krzyŇa przy Introicie.]
Na Ļrodku oþtarza odmawia kapþan gþoĻno, na przemian z ministrantem Kyrie;
nastħpnie sam gþoĻno Gloria, przy czym nie podnoszĢc oczu, rozkþada rħce
przed piersiĢ na caþĢ szerokoĻę piersi i wznosi je do wysokoĻci ramion. Na
Deo
schyla gþowħ gþħboko i skþada rħce przed piersiĢ. Na
Adoramus te
,
Gratias agi
-
mus
,
Suscipe deprecationem
,
Jesu Christe
czyni gþħboki pokþon gþowy. Pod
koniec Gloria, na sþowa
Cum Sancto Spiritu
Ňegna siħ wielkim znakiem krzyŇa
Ļw. Po Gloria, albo gdy go nie ma, po Kyrie caþuje oþtarz, obraca siħ w prawo do
wiernych (oczy spuszczone), rozkþada rħce przed piersiĢ i mwi gþoĻno
Dominus
vobiscum
. Potem skþada je i udaje siħ na stronħ Lekcji. Na
Oremus
kapþan przed
oracjĢ (pierwszĢ i ewentualnie drugĢ) rozkþada rħce przed piersiĢ, skþada je i
skþania rwnoczeĻnie gþowħ w stronħ krzyŇa. Znowu rozkþada rħce i odmawia
oracjħ. Na sþowa
Per Dominum nostrum Iesum Chr.
skþada rħce schylajĢc gþowħ
w stronħ krzyŇa.
Po oracjach celebrans czyta gþoĻno Lekcjħ, przy czym obie rħce dotykajĢ
mszaþu; na zakoıczenie Lekcji ruchem rħki albo skinieniem gþowy daje znak
ministrantowi. Graduaþ czyta dalej w tej samej postawie. JeĻli w jakimĻ miejscu
Lekcji albo po niej naleŇy przyklħknĢę, wwczas zsuwa obie rħce z mszaþu na
oþtarz, przyklħka i natychmiast podnosi siħ.
Po graduale kapþan udaje siħ na Ļrodek oþtarza, wznosi oczy na krzyŇ (pierwsze
wzniesienie oczu), pochyla siħ nisko (nie opierajĢc rĢk o pþytħ oþtarzowĢ) i
odmawia w tej postawie
Munda cor
. Potem idzie do mszaþu na stronħ Ewangelii
i mwi ze zþoŇonymi rħkoma
Dominus vobiscum
. W czasie sþw
Sequentia
sancti
kreĻli wielkim palcem prawej rħki znak krzyŇa na wstħpnych sþowach
2 z 9
2008-10-28 06:21
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
Ewangelii (lewa rħka spoczywa na mszale). Potem, trzymajĢc lewĢ rħkħ na
piersi, kreĻli maþy znak krzyŇa na czole, ustach i piersi, wreszcie ze zþoŇonymi
rħkoma czyta tekst. Po Ewangelii ministrant odpowiada
Laus tibi, Christe
, a
kapþan unosi nieco mszaþ i caþuje poczĢtek Ewangelii, mwiĢc przy tym
Per
evangelica
. Potem posuwa pulpit z mszaþem bliŇej korporaþu i udaje siħ na
Ļrodek oþtarza (we Mszy Ňaþobnej odpada pocaþunek).
Credo intonuje kapþan w podobny sposb jak Gloria. Na sþowa
in unum Deum
oraz
Iesum Christum
skþania gþħboko gþowħ. W czasie sþw
Et incarnatus est
aŇ
do homo factus est przyklħka. Na
simul adoratur
skþania znowu gþowħ. Przy
ostatnim zdaniu Credo Ňegna siħ (nie skþadajĢc rĢk), odwraca siħ do wiernych,
mwi
Dominus vobiscum
, rozkþadajĢc i skþadajĢc przy tym rħce. Zwrciwszy siħ
do oþtarza znowu rozkþada i skþada rħce, mwiĢc rwnoczeĻnie
Oremus
(skþon
gþowy), po ktrym odmawia wiersz ofertoryjny.
5. Ofiarowanie.
Po odmwieniu wiersza ofertoryjnego kapþan odkrywa obu rħkoma kielich;
kþadzie welon na prawej stronie korporaþu, za nim kielich (lewa rħka spoczywa
w tym czasie na oþtarzu), z ktrego zdejmuje prawĢ rħkĢ patenħ z hostiĢ. W
miħdzyczasie przysuwa lewĢ rħkħ do pateny. Patenħ trzyma w ten sposb, Ňe
podtrzymujĢ jĢ z przodu wielkie palce obu rĢk, z boku wskazujĢcy i Ļrodkowy.
Pozostaþe palce, jak rwnieŇ i dþonie stykajĢ siħ pod patenĢ. Kapþan podnosi
patenħ tylko na wysokoĻę piersi (ramiona przylegajĢ do ciaþa) i odmawia
modlitwħ
Suscipe, sancte Pater
. Oczy wznosi na krzyŇ tylko przy pierwszych
sþowach, po czym wzrok jego spoczywa na hostii. Po modlitwie bierze kapþan
patenħ miħdzy wielkie i wskazujĢce palce, opuszcza jĢ nad korporaþem i kreĻli
niĢ znak krzyŇa w rozmiarach tej czħĻci korporaþu, na ktrej spocznie hostia.
Patenħ wysuwa do poþowy pod korporaþ prawej strony.
Nastħpnie udaje siħ kapþan na stronħ Lekcji. Bierze kielich w lewĢ rħkħ, wyciera
go lekko, wpuszczajĢc puryfikaterz na nim leŇĢcy i obracajĢc go w nim raz
jeden. Potem chwyta lewĢ rħkĢ trzon kielicha i nakþada puryfikaterz okoþo
wielkiego palca (tak, Ňe jeden koniec zwiesza siħ na podstawħ kielicha). Bierze
od ministranta ampuþkħ z winem i wlewa wystarczajĢcĢ iloĻę wina do kielicha.
TrzymajĢc kielich w ten sam sposb, kreĻli teraz prawĢ rħkĢ znak krzyŇa nad
wodĢ i odmawia po cichu
Deus, qui humanae
. Na sþowa
da nobis per huius
wpuszcza þyŇeczkĢ albo wprost z ampuþki ostroŇnie kilka albo jednĢ tylko kroplħ
wody do wina i Ļciera potem, gdy zajdzie potrzeba, ewentualne krople wina i
wody z wewnħtrznej Ļciany kielicha puryfikaterzem. Gdy dochodzi do sþw
Iesus Christus
, kþania siħ do krzyŇa. Teraz kapþan stawia lewĢ rħkĢ kielich nieco
bliŇej korporaþu (co zbyteczne bħdzie przy maþych oþtarzach). Kþadzie
puryfikaterz na odkrytej czħĻci pateny, albo kþadzie go na patenie dopiero
wtedy, gdy stanie na Ļrodku oþtarza.
Nastħpnie chwyta prawĢ rħkĢ za trzon kielicha pod czarĢ. Przykþada lewĢ rħkħ
do podstawy i podnosi kielich (nie ponad oczy), odmawiajĢc po cichu
Offerimus
tibi
. Przy ofiarowaniu kielicha winien kapþan nie tylko na poczĢtku, ale podczas
caþej modlitwy, mieę oczy wzniesione na krzyŇ. Dlatego teŇ wolno kapþanowi
opuĻcię kielich dopiero po modlitwie. Po czym kreĻli nim nad ĻrodkowĢ czħĻciĢ
korporaþu znak krzyŇa i stawia kielich na Ļrodku. Z kolei nakrywa kielich palkĢ
(przy czym celowo za kaŇdym razem kþadzie lewĢ rħkħ na podstawie kielicha).
W dalszym ciĢgu odmawia kapþan, poþoŇywszy rħce na oþtarzu, przy Ļrednim
pochyleniu ciaþa, po cichu
In spiritu
. Po czym siħ wyprostowuje. Podnosi oczy,
rozkþada rħce, podnoszĢc je (ale nie ponad wysokoĻę ramion) i spuszczajĢc
niezwþocznie. Odmawia w czasie tych czynnoĻci po cichu modlitwħ
Veni,
sanctificator
, kreĻlĢc przy sþowach
et benedic
prawĢ rħkĢ znak krzyŇa nad
hostiĢ i kielichem razem, przy czym lewa rħka spoczywa na oþtarzu (obok
3 z 9
2008-10-28 06:21
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
korporaþu).
Teraz idzie kapþan ze zþoŇonymi rħkoma na stronħ Lekcji, by umyę rħce.
Ministrant nalewa wodħ na koıce palcw, wielkiego i wskazujĢcego (pozostaþe
palce trzyma kapþan wyprostowane i zdaþa od wody), wyciera je rħcznikiem,
odmawiajĢc rwnoczeĻnie psalm
Lavabo
. Po umyciu rĢk zwraca siħ kapþan do
oþtarza. Na
Gloria Patri
czyni pokþon w stronħ krzyŇa. Potem wraca ze
zþoŇonymi rħkoma na Ļrodek oþtarza. Tu wznosi oczy na krzyŇ, niebawem je
spuszczajĢc i odmawia przy Ļrednim pochyleniu ciaþa, trzymajĢc rħce zþoŇone
(jak zwykle) na oþtarzu, po cichu modlitwħ
Suscipe, sancta Trinitas
. Po niej ca
-
þuje oþtarz, wyprostowuje siħ, zwraca siħ w prawo ku ludowi i odmawia,
rozkþadajĢc rħce i skþadajĢc je znowu, gþosem umiarkowanym sþowa
Orate,
fratres
, nastħpnie niezwþocznie resztħ sþw po cichu, i w formie koþa zwraca siħ
do oþtarza. Po
Suscipiat
dodaje po cichu
Amen
.
6. Sekreta i prefacja.
Przy sekretach postħpuje kapþan podobnie jak przy oracjach odmawia je jednak
po cichu i bez
Oremus
. Przed zakoıczeniem ostatniej komemoracji otwiera
prefacjħ. Kþadzie rħce po obu stronach korporaþu i czyta gþoĻno prefacjħ. Na
Sursum corda
podnosi rħce (nie wznoszĢc oczu) aŇ do piersi tak, Ňe dþonie sĢ ku
sobie zwrcone. Na
Gratias agamus Domino
skþada rħce. na
Deo nostro
wznosi
oczy, schylajĢc potem gþowħ. Po odpowiedzi
Dignum
rozkþada kapþan ponownie
rħce, jak przedtem i odmawia gþoĻno prefacjħ. Na
Sanctus
skþada rħce, pochyla
Ļrednio ciaþo (nie kþadĢc rĢk na oþtarzu) i mwi Ļrednim gþosem
Sanctus
. Na
Benedictus
wyprostowuje siħ i kreĻli na sobie, dalej siħ modlĢc, znak krzyŇa.
7. Kanon.
Po przeŇegnaniu siħ otwiera kapþan lewĢ rħkĢ kanon (opierajĢc prawĢ rħkħ na
oþtarzu). Nastħpnie skþada rħce, rozkþada i podnosi je cokolwiek (tzn. koıce
dþoni nie siħgajĢ poza ramiona), wznoszĢc rwnoczeĻnie oczy (spuszcza je
niebawem), skþada rħce na oþtarzu i rozpoczyna kanon, odmawiajĢc cicho
Te
igitur
.
Przed
uti accepta habeas
caþuje kapþan oþtarz (nie wyprostowujĢc siħ przedtem),
wyprostowuje siħ, skþada rħce i bþogosþawi hostie i kielich (jak wyŇej przy
Offertorium), i to trzykrotnie, na sþowa
haec dona, haec munera. haec sancta
sacrificia
. Nastħpnie czyta dalej po cichu kanon z rħkami rozþoŇonymi. Do Papa
nostro dodaje, schylajĢc cokolwiek gþowħ, imiħ papieŇa, do
Antistite nostro
imiħ
biskupa Ordynariusza tej diecezji, w ktrej celebruje. JeĻli niewiadome mu imiħ,
mwi tylko
Antistite nostro
.
Na sþowa
Memento
... skþada kapþan rħce, podnoszĢc je aŇ do twarzy (albo do
piersi) przypominajĢc sobie, z gþowĢ opuszczonĢ, tych ŇyjĢcych wiernych, za
ktrych chce siħ modlię. Na ogþ trwa Memento nie dþuŇej ponad jedno Ojcze
nasz.
Po
Memento
kapþan kontynuuje, jak przedtem, kanon (przy oþtarzu Matki
Boskiej na imiħ Maria skþon gþowy przed obrazem albo statuĢ). Na
Per eundem
skþada rħce i rozkþada je znowu niebawem. Na
hanc igitur
trzyma je nad
kielichem i hostiĢ (w ten sposb, Ňe oba duŇe palce pozostajĢ skrzyŇowane
jeden na drugim, pozostaþe zaĻ wyprostowane i zþoŇone nad przedniĢ poþowĢ
palki, nie dotykajĢc jej).
Na
Per Christum
skþada rħce. Potem bþogosþawi trzykrotnie ofiary mszalne,
mianowicie na
benedictam
,
adscriptam
i na
ratam
, przy ostatnim
4 z 9
2008-10-28 06:21
Ceremonie cichej Mszy Ļw.
bþogosþawieıstwie trochħ szybciej siħ modlĢc i poruszajĢc rħkĢ wolniej. Na
ut
nobis corpus
kreĻli znak krzyŇa tylko nad hostiĢ, a nastħpnie na sþowa
et
sanguis
tylko nad kielichem. Oba te bþogosþawieıstwa moŇna dowolnie albo w
rwnej wysokoĻci wykonaę, albo bþogosþawieıstwo nad hostiĢ cokolwiek niŇej.
Po czym podnosi i skþada kapþan znowu rħce przed piersiĢ, modlĢc siħ:
fiat
dilectissimi
, pochylajĢc gþowħ na
Iesu Christi
. Przed
Qui pridie
ociera oba
palce, wielki i wskazujĢcy, lekko o korporaþ (o prawĢ i lewĢ czħĻę). Chwyta
palcem duŇym i wskazujĢcym prawej rħki hostiħ (przy czym lewĢ rħkĢ naciska
lekko jej brzeg), mwiĢc
accepit panem
. Trzyma jĢ rwnieŇ palcem wielkim i
wskazujĢcym lewej rħki. StojĢc wyprostowany, majĢc oczy wzniesione na krzyŇ,
mwi
et elevatis.
.., schyla na
tibi gratias agens
nisko gþowħ i, trzymajĢc w lewej
tylko rħce hostiħ przed sobĢ, kreĻli nad niĢ prawĢ rħkĢ krzyŇ na
benedixit
.
Przykþada potem takŇe prawĢ rħkħ do hostii (tak, by palce wielki i wskazujĢcy
obu rĢk byþy tuŇ obok siebie, a pozostaþe palce i dþonie obu rĢk byþy poza
hostiĢ) i mwi
fregit
, aŇ do
omnes
.
Teraz kþadzie przedramiona na oþtarzu i wymawia, pochyliwszy nisko gþowħ nad
hostiĢ sþowa konsekracyjne po cichu, lecz wyraŅnie i z uwagĢ (dosþyszalne
wymawianie sþw konieczne jest do formy Sakramentu). Po dokonanej
konsekracji cofa kapþan rħce z HostiĢ Ļw. cokolwiek (jednakŇe tak, Ňe Hostia
pozostaje nad korporaþem, sam zaĻ wyprostowuje siħ) i przyklħkajĢc adoruje
Hostiħ Ļw. Niebawem powstaje, podnosi Hostiħ moŇliwie wysoko, ukazujĢc jĢ
wiernym do adoracji (oczy wznosi siħ za HostiĢ Ļw.). Ukazawszy Hostiħ
wiernym, opuszcza jĢ i kþadzie prawĢ rħkħ na miejscu, na ktrym poprzednio
leŇaþa, gdy tymczasem lewa rħka opiera siħ na zewnħtrznym polu korporaþu (i to
tylko maþym palcem). Wielki i wskazujĢcy palec pozostajĢ zþoŇone. Skoro pra
-
wa rħka jest wolna, kþadzie jĢ w ten sam sposb po drugiej stronie na korporale.
Gdy Hostiħ Ļw. zþoŇyþ na korporale, przyklħka kapþan (jest to w ogle reguþĢ i
poza MszĢ Ļw.: przyklħka siħ przed i po dotkniħciu NajĻw. Sakramentu),
powstaje, odkrywa kielich (lewĢ rħkħ kþadzie na podstawħ kielicha; palkħ
zdejmuje jak przy Ofiarowaniu), Ļciera z palcw, wielkiego i wskazujĢcego,
przyczepione do nich ewentualne partykuþki do kielicha, modlĢc siħ
rwnoczeĻnie:
Simili modo postquam coenatum est
. Chwyta teŇ obu rħkoma
kielich za trzon pod czarĢ. Podnosi go cokolwiek i stawia, modlĢc siħ rwno
-
czeĻnie:
accipiens et hunc
, na
tibi gratias agens
pochyla gþowħ (ku NajĻw.
Sakr.). Na
benedixit
czyni znak krzyŇa nad kielichem prawĢ rħkĢ, lewa
pozostaje pod czarĢ kielicha. Przy sþowach
deditque discipulis
przykþada prawĢ
rħkħ do kielicha, jak poprzednio, lewĢ do jego podstawy, (palce wielki i
wskazujĢcy nad, pozostaþe palce pod podstawĢ). Gdy kapþan odmwiþ sþowa:
bibite ex es omnes
, kþadzie jak przy konsekracji Hostii, przedramiona na oþtarzu
i schyla nisko gþowħ. W tej postawie wymawia nad kielichem uwaŇnie, bez
przerw, po cichu sþowa konsekracyjne:
Hic est enim.
.. Po sþowach in
remissionem peccatorum
postawia kielich na korporale, wyprostowuje siħ,
przyklħka, mwiĢc rwnoczeĻnie:
Haec quotiescumque
. Z kolei chwyta kielich,
jak poprzednio, i podnosi go.
Ukazawszy kielich na chwilħ ludowi, opuszcza go, stawia prawĢ rħkĢ na
korporale i nakrywa go palkĢ (trzy wolne palce lewej rħki kþadzie na podstawie
kielicha), po czym przyklħka.
Po konsekracji czyta kapþan z rħkoma rozþoŇonymi (palce wielki i wskazujĢcy sĢ
zþoŇone) cicho dalszy tekst kanonu:
Unde et memores
. Na sþowa
de tuis donis
ac datis
skþada rħce. Kþadzie potem lewĢ na korporaþ i kreĻli prawĢ trzykrotnie
znak krzyŇa nad HostiĢ i kielichem razem. MwiĢc
Panem sanctum
, czyni
osobny znak krzyŇa nad HostiĢ, i osobny nad kielichem, mwiĢc
Calicem
salutis
.
Po czym rozkþada znowu rħce jak poprzednio (nie zþoŇywszy ich przedtem) i
czyta
Supra quae...
Na poczĢtek trzeciej modlitwy po konsekracji pochyla siħ
5 z 9
2008-10-28 06:21
[ Pobierz całość w formacie PDF ]