(IV) Zasada konstytucyjna wolnosci, wyznaniowe
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Konstytucyjna zasada wolności
sumienia i wyznania (religii) i jej
uszczegółowienie
w aktach okołokonstytucyjnych
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i
Podstawowych Wolności (1950 r.)
Artykuł 9
Wolność myśli, sumienia i wyznania
1. Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo
to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz
wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi,
publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez
uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności
rytualne.
2. Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań może
podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane
przez ustawę i konieczne w społeczeństwie demokratycznym z
uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę
porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i
wolności innych osób.
Wolność sumienia i wyznania, wolność
sumienia i religii
Prof. T. Zieliński: wolność religii zagraża prawom
bezwyznaniowców
Prof. M. Pietrzak: wolność religijna to wolność
sumienia i wyznania (w. wierzeń, religii, kultu,
przekonań, wyznawania, głoszenia religijnych,
areligijnych, antyreligijnych tez)
Prof. H. Misztal: wolność religijna to wolność
sumienia, kultu i kościoła
Prof. J. Krukowski: wolność religii = wolność
wyznania
Istota zasady wolności sumienia i wyznania
(religii): Konstytucja III RP
Powaga zagadnienia: Preambuła
Aspekt indywidualny (art. 53 Konstytucji)
Aspekt instytucjonalny (art. 25 Konstytucji)
Preambuła konstytucji z 2 IV 1997
W trosce o byt i przyszłość naszej Ojczyzny, odzyskawszy w 1989 roku możliwość
suwerennego i demokratycznego stanowienia o Jej losie, my, Naród Polski – wszyscy
obywatele Rzeczypospolitej,
zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy,
sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i nie podzielający tej wiary, a te uniwersalne wartości
wywodzący z innych źródeł,
równi w prawach i w powinnościach wobec dobra wspólnego -
Polski, wdzięczni naszym przodkom za ich pracę, za walkę o niepodległość okupioną
ogromnymi ofiarami, za kulturę zakorzenioną w
chrześcijańskim dziedzictwie Narodu
i
ogólnoludzkich wartościach, nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej
Rzeczypospolitej, zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z
ponad tysiącletniego dorobku, złączeni więzami wspólnoty z naszymi rodakami rozsianymi
po świecie, świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi krajami dla dobra Rodziny
Ludzkiej, pomni gorzkich doświadczeń z czasów, gdy podstawowe wolności i prawa
człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane, pragnąc na zawsze zagwarantować prawa
obywatelskie, a działaniu instytucji publicznych zapewnić rzetelność i sprawność, w poczuciu
odpowiedzialności przed Bogiem lub przed własnym sumieniem,
ustanawiamy Konstytucję
Rzeczypospolitej Polskiej jako prawa podstawowe dla państwa oparte na poszanowaniu
wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz, dialogu społecznym oraz na zasadzie
pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli i ich wspólnot. Wszystkich, którzy dla
dobra Trzeciej Rzeczypospolitej tę Konstytucję będą stosowali, wzywamy, aby czynili to,
dbając o zachowanie przyrodzonej godności człowieka, jego prawa do wolności i obowiązku
solidarności z innymi, a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszoną podstawę
Rzeczypospolitej Polskiej.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]